MHP, meğer HDP karşıtı bir partiymiş. Seçimden sonra öğrendik. Çünkü seçim kampanyası boyunca, HDP barış elçisi, Kandil ekolojik hareket olarak sunulurken, HDP'ye karşı tek sözünü nerdeyse işitmediğimiz MHP lideri Bahçeli ve kurmayları, 8 Haziran'dan itibaren HDP'ye yüklenmeye başladılar. HDP'li Sırrı Süreyya Önder, barış sürecini MHP ile bile yürüteceklerini söylediğinde de MHP'den tepki gelmemişti, MHP'li eski belediye başkanı Resuloğlu da HDP'nin barajı aşmasını istediklerini söylediğinde de kimse 'şeref ağacının sapı'nın katsayısını almaya girişmemişti.

Ayrıca MHP, meğer CHP'ye ve Kılıçdaroğlu'na da iyi gözle bakmıyormuş. Bakın, bunu hiç bilmiyorduk. Yine seçimden sonra öğrendik. Meğer Bahçeli için Kılıçdaroğlu, 'koltuk tedarikçisi'nin tekiymiş. Madem öyle, neden daha 10 ay önce Kılıçdaroğlu'yla beraber ortak aday belirleyip el ele bu milletin karşısına çıktınız, İhsanoğlu'na beraberce 'koltuk tedarik etmeye' çalıştınız sayın Bahçeli?

Bahçeli'nin, CHP liderine verdiği nezaketsiz cevap üzerine yayınladığı açıklamada Kılıçdaroğlu şöyle diyordu:

"Üç siyasi parti de seçim öncesi 'AKP otoriterliğinin sonlandırılmasını', 'demokratik hukuk devletinin yeniden oluşturulmasını', 'başta 17-25 Aralık olmak üzere yolsuzlukların üzerine gidilmesini' öncelik olarak açıkladı. Halk da sandıkta yüzde 60'a, bunun için yetki verdi. 'Bir sonraki seçimi değil, Türkiye'yi düşünen her siyasetçinin görevi bu sorumluluğu yerine getirmektir' diye düşündük."

Şimdi Kılıçdaroğlu haksız mı? Toplam oyları %60 olmasa da , %54'ü bulan bu üç parti, seçim öncesi âdeta ortak bir amaç etrafında kampanya yürüttüler. Amaçlarına da kısmen ulaşıp neticede Ak Parti'yi tek başına iktidar olmaktan uzaklaştırdılar. Bahçeli de bu yüzden HDP'ye pek laf etmedi, CHP ile de nerdeyse hep ortak hareket etti. O yüzden bugün sözünde duran taraf Kılıçdaroğlu, halkın hafızasını 30 saniyelik sanıp sözünü tutmayan taraf da Bahçeli'dir. Hiçbir hakaret bunu örtmeye yetmez.