Bazen öyle oluyor ki, başkanlık sitemi ve anayasa değişikliğine muhalefet eden hiçbir şeyi duymak istemiyorum.

Hani çocuklar bazen istemediklerini duymamak için kulaklarını tıkarlar ya, o derece.

Halbuki öteden beri benimle hemfikir olmayan her şeyi daha dikkatli takip etmeye çalışırım. 

Hayır, sadece “öteki” ne düşünüyor, diye meraktan değil, azami istifade etmek için.

Yazık ki, CHP cenahından şimdiye değin sadra şifa bir şey duyamadık.

“Erdoğan nefreti” üzerinden mankurtlaştırdıkları çevrelerin ihtiyacını karşılamaya yönelik lakırdılardan öteye geçmediler.

Yok efendim, Erdoğan rejimi değiştiriyormuş da, demokrasiyi bitiriyormuş da, tek adam rejimi kuruyormuş da bilmem ne!

İyi de nasıl?

Hem neden Erdoğan “tek adam rejimi” istesin ki?! Siz başkanlığı babadan oğula geçen “saltanat” mı sandınız?

Ne mi demek istiyorum?

Şunu: “Mahkeme kadıya mülk değil” diye bir söz var. Diyelim ki Erdoğan bir dönem başkan seçildi, hadi ikinci dönem de seçildi, ya sonra?!

Sizin bulduğunuz veya size buldurulan bir “ekmek için bir Ekmeleddin” günün birinde çıkıp da “başkan” olursa, ne olacak?

Madem başkanlık sistemiyle tek adam rejimi kurulmuş oluyor, “adı ekmel, kendi ekmel, sözü ekmel, huyu ekmel” olan zat-ı muhterem de, o koltuğa geçince doğal olarak “tek adam” olmuş olmayacak mı? 

E'ee, bunun Erdoğan'a ve onu başkan seçen insanlara ne faydası olacak? 

Ne yani, başkanlık sitemini savunanların alayı, “Erdoğan'dan sonra kim tek adam olursa olsun, bize ne” düşüncesiyle malul, “bizden sonrası tufan” diyen insanlardan mı ibaret?

Şu da var: Bunca zaman başkanlık üzerine esip gürlüyorsunuz. Bugün söylediğiniz ne varsa hepsini başbakanlığı döneminden itibaren Erdoğan'a söylediniz, yahu hiç yorulmadınız mı?

Hadi yorulmadınız, diyelim, elinize ne geçti; siz konuştukça Erdoğan'a teveccüh artmadı mı?

Bir de, “tek kalsak da başkanlık sistemine izin vermeyeceğiz” şeklinde tehdit ediyorsunuz?

Peki nasıl olacak o iş? 

Bu ülkede herkes başkanlık sistemi isteyecek, ama, bir kişi “diktatörlük” olur endişesiyle geçit vermeyecekse, bizzat o kişi “fiili diktatör” olmuş olmaz mı?

Yok yok, sizin derdiniz ne sistem, ne de demokrasi, varsa yoksa Erdoğan. (Ne tesadüf, aynı dertten Fetullah Gülen de fena halde muzdarip.)

Fakire soracak olursanız, adamakıllı düşünmeden söylem geliştirmeyin. Çok düşününce de daha sorunlu söylemler üretiyoruz diyorsanız, orasını bilemem. 

Benim bildiğim şudur: “Tek vatan, tek devlet, tek millet, tek bayrak” düşüncesini bayraklaştırdığı için harici ve dâhili bedhahların hedefe koyduğu Erdoğan'ın başkan olmasına karşı çıkmak için, “Türkiye'yi böldürtmeyiz” demeye devam ederseniz, trajikomik olmaktan öteye geçemezsiniz.

Hele hele “bölücü örgütün” militanlarına “hendekteki arkadaşlar” demişseniz veya Türkiye'yi bölmek isteyen ne kadar güç odağı varsa hepsine kuyruk sallamışsanız hiç olmaz.

Başkanlık sistemi üzerinden matine – suare “diktatör” veya “tek adam” falan deyip duruyorsunuz, fakat, tasarlanan değişikliğe göre başkanın yargılanması, halihazırdaki cumhurbaşkanının yargılanmasına nazaran kolaylaşıyor. 

Dizayn edilen başkanlık siteminde, TBMM'de aranan çoğunluk 4'te 3'ten, 3'te 2'ye düşüyor işte.

Yüce Divan diye diye gebermiyor muydunuz, hadi buyrun.

O değil de, bu nasıl “diktatör” kuzum, yargılanmasını kolaylaştırıyor? 

Bence “algı faaliyetine” biraz ara verin. Mümkünse tasarı neyi getirip neyi götürecek, iyice bir teşrih masasına yatırın.

Sözgelimi, TBMM'de, şayet olur da günün birinde, “başkanı” destekleyen çoğunluk bulunmazsa, söz konusu sistem “açmaza” düşmez mi, diye sorgulayın. Devamla, başkanı destekleyen çoğunluk 5'te 3'e çıkarsa “kuvvetler ayrılığı” fiilen yok olmaz mı, deyin. (AK Parti ve MHP'nin üzerinde anlaştığı anayasa değişiklik teklifi 20 Aralık Salı günü Meclis Anayasa Komisyonu'nda görüşülecek işte. HSYK'nın yapısı dahil, bunları sonuna kadar tartışın.)

Hülasa, adam gibi tartışın.

Malayani söylemlerle ne kendinizi ne de şu güzel yurdumun güzel insanlarını yormayın.