Bu sefer Yargı- Emniyet mensupları ve onların uzantıları harekete geçmişler.

Milletin iradesini savunmak için var gücümüzle saflarımızı sıklaştırmalıymışız.

Bu olan bitene kayıtsız kalabilmek için ya kör ya da komplonun birer parçası olmamız gerekiyormuş.

Olabilirdi...

Gerçekten ikna olabilirdik aslında.

Bürokratların teamülden gelen huylarının tekrar ettiğine inanır, seçilmişlerin yanında olmak için davranıverirdik hemen.

Niye yapamıyoruz bu kez?

Eğer ki;

Gezi sürecinde, 80 vilayette 3.800.000 insanın demokratik hakkını kullanarak sokağa çıkmasına “darbe teşebbüsü” demeseydiniz;

Yüzlerce insanın hayatını kurtaran Divan Oteli’ni, Bezm-i Âlem Camii’ni darbenin merkez üssü olarak pazarlamaya çalışmasaydınız;

Allah adına yalan söylemeyen “darbeci” müezzini yaban ellere sürmeseydiniz;

Sivil toplum örgütü temsilcileri ile önce makamınızda görüşüp sonra onları karakollarda çırılçıplak aratmasaydınız;

Mısır’da vahşice öldürülen masumlar için ağlarken “Bir kişi, iki kişi, üç kişi, dört kişi ölmüş” diyerek gencecik çocuklarımızın cenazelerine hakaret etmeseydiniz;

Gerçek darbecileri yargılama imkânını bulmuşken önünüze gelen muhalifi cezaevlerine yollayıp bu tarihî fırsatı tepmeseydiniz;

Ahmet Şık, Nedim Şener “darbe komutanları” ilan edilirken “Bir kitap bazen bombadan daha tehlikelidir” demeseydiniz;

Bugün parmak sallayıp hesap sorduğunuz savcı Muammer Akkaş, dört yıldır elinde tuttuğu Hrant dosyasında bir tane devletlûyu sorgulamış olsaydı;

Bugün vatan haini ilan ettiğiniz Zekeriya Öz için mitinglerde kahramanlık türküleri söylemeseydiniz;

“Darbe” kavramını bu kadar sulandırıp iktidarınızın bekasına muhalefet eden herkesi aynı torbaya sokmasaydınız;

“Darbe planları” olarak burnumuza soktuğunuz fotoğraflarda sadece içi para dolu kutular, 700 bin dolarlık saatler görmeseydik;

“Ya o bavullarda kitap varsa”, “Rıza Sarraf hayırsever çocuktur” gibi beyanlarınızla zekâmıza hakaret etmeseydiniz;

Çok yakın zamanda, canı yanan insanlar için “Cemaat her yeri ele geçirmiş diyen paranoyaklar” demeseydiniz;

Darbeyi önlemek için ilan ettiğiniz kurtuluş savaşında “Başkomutanlık” yetkileri isteyerek evrensel hukuku kuşa çevirmek için çabalamasaydınız;

“Barış süreci” diyerek gönüllerimizi fethetmek isterken toplumun geri kalan bütün kesimlerini düşman belleyerek yeni kavgalar çıkarmasaydınız;

Elbette sizin yanınızda olurduk.

Niye olmayalım canım, darbeci miyiz ki biz?

Ne söylerdi annelerimiz bizleri uyutmak için?

Hadi hep beraber mırıldanalım şimdi...

Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde
Bir küçük çoban varmış, yalancılık yaparmış
Yalancı yalancı, sana kimse inanmaz
Yalancı yalancı, sözüne kimse kanmaz

Sürüsünü alarak, kavalını çalarak
Çıkmış bir gün kırlara, çiçekli bayırlara
Yalancı yalancı, sana kimse inanmaz
Yalancı yalancı, sözüne kimse kanmaz

“Kurt var!” diye bağırmış, köy halkını çağırmış
Sopayı alan koşmuş, fakat kurt falan yokmuş
Yalancı yalancı, sana kimse inanmaz
Yalancı yalancı, sözüne kimse kanmaz

Herkes kızmış söylenmiş, çoban gülmüş eğlenmiş
Hepinizi aldattım, kurt falan yoktur demiş
Yalancı yalancı, sana kimse inanmaz
Yalancı yalancı, sözüne kimse kanmaz

Günler geçmiş aradan, kurt anlar mı şakadan
Bir kocaman kurt dalmış, çobanı korku almış
Yalancı yalancı, sana kimse inanmaz
Yalancı yalancı, sözüne kimse kanmaz

“Kurt var!” diye bağırmış, köy halkını çağırmış
Fakat kimse gelmemiş, yalancıyı kurt yemiş
Yalancı yalancı, sana kimse inanmaz
Yalancı yalancı, sözüne kimse kanmaz.

[email protected]