Şunun şurasında üç gün kaldı. Dördüncü gün mühür basacağız. 

Sonuçta şaşı kört topal da olsa 56 yıldır yürüyegelen demokrasimizin ruhuna fatiha okuyup, siyasal literatürde otokrasi denen, bizim meslek dilinde kestirmeden “İktidarda bir avuç zorba” diye tanımlanan bir rejime mi geçeceğiz belli olacak. 
Böylesine yakıcı günlerde ne tartışılır, ne tartışılmalı? 
Evet denmesini önerenler hangi akla hizmet evet denmesi gerektiğini inandırıcı kanıtlarıyla ortaya koymalı; hayır cephesi gerekçelerini ortaya koyup yurttaşlara seslenmeli değil mi?
Peki, TV ekranlarından, miting meydanlarına kadar olup biten bu mu? 
Karşımızda Cumhurumuzun başkanından hükümetimizin başkanına kadar bütün siyaset esnafı kitleleri gaza getirme hedefine kilitlenmiş, hamaset, milliyetçilik, idam soslarına bulanmış bir laf salatası ile naralanmaktalar... 
Nitekim sandık başı yapmamıza dört beş gün kala tartışma(ma)nın ekseni yeni bir konuya kaydı; yeni bir soruda yoğunlaştı: 
Darbe gecesi kim neredeydi?
Evet, bu kadar yakıcı sonuçlar doğuracak bir halkoylaması arifesinde, Fatih Sultan Mehmet İstanbul’u kuşatmış, kenti ele geçirdi geçirecekken “Meleklerin kanadı var mıdır, yok mudur”u tartışan Bizans papazları örneği önümüze sürülen tartışma konusu bu.

***

İyi, peki tartışalım öyleyse... 
Darbe gecesi Cumhurumun Başkanı Marmaris’te tatildeydi. Darbecilerden erken davranıp tatil otelinden çıktı, uçağına bindi, İstanbul’a indi ve yurttaşları darbecilere karşı havalimanlarında ve kent meydanlarında toplanmaya çağırdı. Ondan sonra nereye gitti bilmiyorum. 
Kemal Kılıçdaroğlu darbe başlangıcında uçaktaydı. İstanbul’a geliyordu. Atatürk Havalimanı’na indi. Ortada üstüne çıkılacak tank, aralarına karışacak halk henüz ortada yoktu. Biraz bekledi ve misafir kalacağı eve gitti. Bakmayın siz Cumhurumun Başkanı’nın kalabalıkları gaza getirmek için “Eyyy Kılıçdaroğlu darbe gecesi niye kaçtın” diye naralanmasına. Elimizde olup bitenin aynen böyle olduğuna ilişkin Ertuğrul Kürkçü arkadaşımın ve koskoca AKP’li bakan Hayati Yazıcı’nın kapı gibi tanıklıkları var. 
Kim kaldı? 
Başbakanlık kurumunu güle oynaya ipe çekmek için alanlara koşan Başbakan Binali Yıldırım darbe gecesi neredeydi? 
Bildiğim kadarıyla Başbakanımız darbe başlayınca kendini Çankırı tünelinde güvenceye aldı. Almanya’da iken tünellerin bombardıman sırasında sığınak olarak kullanıldığını öğrenmiş, hatta bir iki “sığınak-tünel”i de gezmiştim. Ama darbecilerden korunmak için tünele sığınmak galiba bir ilk. 
Başbakanımızın tünel sığınaktan sonra küçük bir ilçe kaymakamının evine geçtiği de söyleniyor ama bunu doğrulatma olanağı bulamadım.

***

Gelelim bize... 
FETÖ ve PKK propagandasını aynı anda yapma hüneri ile ünlü Aydın Engin nam gazeteci darbe gecesi ilk dakikalardan itibaren gazetedeydi. Genel Yayın Yönetmenim Murat Sabuncu Anadolu yakasında oturuyordu ve salak darbeciler köprüyü tuttukları için gazeteye gelmekte zorlanıyordu. Bir ara yüzerek geçmeyi bile düşündü. Sonra nasıl becerdiyse becerdi, kısa süre sonra o da Cumhuriyet binasındaydı. 
Uzatmayayım, Cumhuriyet tayfasının tamamı (bir daha tamamı), gencecik stajyerlerden servis şeflerine, yazıişleri müdürüne, haber koordinatörüne kadar hepimiz darbe gecesi, ertesi sabahı, öğleni ve akşamı uykusuzluktan kızarmış gözlerle gazetedeydik.

***

Gördüğünüz gibi “Darbe gecesi kim neredeydi” sorusu yeterince aydınlandı. 
Ancak bu bilginin pazar günkü referandumda kimin, neden hayır; kimin hangi akla hizmet evet diyeceği sorusuna nasıl bir katkısı olacak bilemiyorum. 
Artık onu da siz bulup çıkarın...