Ah ah..meğerse ne değerlerimiz varmış!..

Yarım asırdır, ciddi bir Kur'an'i bilgiden, evrensel bir Peygamberi bilgiden, dünya ve ahretimizi mamur edecek bir İslami anlayıştan mahrum kalmışız meğer.

Gözümüzü açar açmaz, korku, endişe bize zerk edilmiş, yok efendim Kürtler bu memleketi böldü bölecek, vay efendim dinciler fırsat bulursa insanlarımızı asıp kesecekmiş.

Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi bile bu memleketin insanına fazla görüldü, derken sağı solu belli olmayan niteliksiz birer vatandaş kitlesi olarak "denizden çıkmış balık misali" ne yapacağımızı bilemez vaziyete geldik.

Öyleki Din Dersinde bile örnek aile fotoğrafını kitaba alırken örtülü bir anneyi bile neşretmekten çekindik.

Ben bu yazımda Türkiye Kürdistan'ında dünyaya gelmiş olup, Anadoluda meyvesini veren, ülkemizin mozayığına bir manevi harç katan ve İslam dünyasının arayıp bulamadığı bir değerden Bediuzaman'ın eserleri Risale-i Nur Külliyetından bahsedeceğim.

Risae-i nur İmani meselere ciddi bir açıklık getirip, mü'min insanların insi ve cinni şeytanlardan gelen bin bir türlü vesveseyi bertaraf ederek, mü'min olmanın ayrıcalığını ortaya koyarken; ayrıca insanları birbirine sevdirmenin kapısını aralıyor.Uzun süre Nurcular üzerinden bu milleti Risalelerden soğuttular; tıpkı bir din düşmanının kimi hacı, sofi su-i misaliyle İslam dinine saldırdığı gibi. Yok efendin nurculara böyle, nurcular şöyle ...

Kimse kimseye sormuyor; "arkadaş sen 130 risaleden hangisi ya da hangilerini okudunda Risale ile ilgili olumsuz değerlendirmelerde bulunuyorsun" diye,

Ben bir kaç yıldır Risale dinliyorum, derslere katılıyorum ama pasif bir okuyucuyum. Fakat Risale-i Nurların değerini anlamış bir kardeşinizim.

Mesneviyi nuriyeyi okuduğunuz zaman imani meselerde ciddi bir manevi katkı alıyorsunuz öyeki, şeytanlar kaçacak delik arıyor, çünkü imana saldırmak adına sorduğu her sorunun cevabını orada bulyorsunuz.

Münazaratı okuyorsunuz yüz yıl öncesinde Kürt soruna işaret ettiği gibi, barışçıl bir yolla çözümünü ortaya koymuştur.

Hutbeyi Şamiye'ye bakıldığı zaman İslam dünyasının sorunlarnı tesbit etmiş ve her sorunun nasıl çözüleceğini de açık seçik yol/yöntem ortaya koymuştur.

Hanımlara, hastalara, gençlere ve yaşlılara hizmeten ve hitaben öyle manidar risaleler yazmış ki, huzur ve mutluluğa kaynaklık ediyor.

Hele bir İşaretül İcaz eseri var ki, Bakara suresinin 33 ayetini tefsir etmiş ve tefsir üsulüne yeni bir metot kazandırmış ki insanı hayrette bırakıyor. Bu tefsiri okuyunca "mealcı" diye bilinen bir kesim zavallı insanlara yazığım geliyor.

Hele İlahiyat fakülterine üzülmemek elde değil, nasıl böyle eserler hala bu ilahi ilimlerin okutulduğu fakütelerde okunmuyor. Aslında Risaleyi Nur dersini "vakıf"kardeşlerden dinemek lazım

Yani bu kitapların da uzmanları var, inanın bazılarına profesör demek yetersiz kalıyor.

Diyorum ki, bu kadar Kıymetli bir eser olan Risaleyi Nur Küllyatımız var, acaba neden bu Külliyatın Fakültesi yok, hala defakto okunuyor, yazık değil mi? bu eserleri başta vatandaşlarımıza sonrada İslam dünyasına ve daha da şümüllü insanlık alemine neden ulaştırma yolunu açamıyoruz? Bunun vebalının altında nasıl çıkabiliriz ki? Ben medrese tahsilini görmüş, yılların eğitimcisiyim, az çok dünya kılasiklerini ve günümüz dünyazının gidişatını bilen bir vatandaş olarak Risaeyi Nur'a hayran kaldım. Eminim okuyan her mümin okumasında manevi bir gıda alacak, insanlık bir daha şahsiyetine kavuşmak için bir fırsat yakalayacak.

Sevgili dostlar rahatsızlık verdiyesem, sürçi lisan ettiysem af ola, fakat kazanadığım manevi mutluluğu sizinle paylaşmaktan bir kat daha mutlu oldum bunu da bilesiniz.

Barış, huzur, refah ve zenginlik içinde yaşamamızı sürdürmek dileğiyle..

Hepinize saygılarımı suarım.