20.yüzyıl Kürtler için katliamların, yıkımın, bölünmüşlüğün, göçün ve acının yüzyılıdır. Dünyada genelinde özellikle I.Dünya savaşını tetikleyen milliyetçilik ve ulusalcılık akımları Emperyalist güçleri Ortadoğu ve Uzakdoğu coğrafyasında derin ve ince hesapların içine itmiştir. Bölgedeki sosyolojik ve etnik farklılıklar gözetilmeksizin adeta “cetvel” konarak çizilen sınırlar; sınırların iki tarafında birbirinden ayrılan, uzaklaştırılan aileler ve yüzyılı bulacak derin trajedi ve yıkımlar denilebilir ki en çok Kürtleri etkilemiştir.

 Kürtlerin yaşadıkları topraklar İngilizlerin öncülüğünü ettiği 24 Temmuz 1923 tarihindeki Lozan antlaşması ile dört parçaya bölünerek adeta gelecekte yaşanacak katliamların ve acılara vize çıkartılmıştır.

 İran, Türkiye, Suriye ve Irak toprakları içinde bölüştürülen Kürt coğrafyasında yüzyıl boyunca Kürtlerin isyan ve ayaklanmaları hiç eksik olmadı. İsyanın ateşi durmadan yandı bu coğrafyada ve her isyan beraberinde büyük katliam ve acılar getirdi. İnsanlık tarihine kara birer leke olarak girecek olan Dersim, Halepçe ve bugün için Roboski katliamları sadece Kürtler için değil İnsanlık adına kolay kolay unutulmayacak tarih sayfalarına birer kara leke olarak düşecektir. Kuşkusuz ki bu katliamların vebali başta emperyalist İngilizlerin ve sonrasında bu katliamlara teşebbüs eden eli kanlı katillerin boynuna büyük bir günah olarak hep asılı duracaktır.

 İşte o yüzdendir ki 20.yüzyıl Kürtler için hep kayıp ve yıkımın yüzyılı olarak hatırlanacaktır; 20 yüzyılı acılarla geçiren Kürtler için yeni yüzyıl kuşkusuz ki çok çok daha farklı olacaktır. Lakin dünün acılarından bugün güçlenerek çıkan dört parçanın Kürtleri 21.yüzyıla kendilerinden daha emin adımlarla ve daha güçlü bir şekilde giriyor artık.

 Dünyada ve özellikle de Ortadoğu coğrafyasında hızla değişen dengeler denilebilir ki bugün için en çokta Kürtleri olumlu yönde etkilemiştir.

 Dün ezilen, katliamlardan geçirilen Kürtler bugün yaşadıkları dört farklı ülkenin coğrafyasında bir uyanışa ve dirilişe geçmişlerdir diyebiliriz.

 Bu olumlu tablo Irak Kürdistan’ında boy veren oluşum ile ilk adımını atmış ve yeryüzünde yaşayan tüm Kürtlerde bir coşku yaşatırken sonrasında Türkiye’de 30 yıllık kanlı bir çatışmanın sonlandırılıp bugün AKP iktidarının büyük cesareti ile (her ne kadar tam istenen seviyede yürümese de ) PKK lideri Öcalan ile birlikte yürütülen müzakereler Kürtler için bu olumlu tablonun en önemli parçasıdır denilebilir. İran’da 1947 Mahabad trajedisi sonrası bugün İslam Cumhuriyeti ile Kürt silahlı hareketi PJAK arsında imzalanan “ateşkes” antlaşması Kürtler lehine atılan olumlu adımlar da çağımızın özgürlükçü koşullarına göre çok yetersiz kalsa da açıkçası yarınlar için olumlu sinyaller veriyor diyebiliriz.

 Son olarak Rojava Kürtlerinin Suriye’de öncülüğünü PYD’nin yaptığı diriliş hareketi sonrası elde edilen kazanımlar bölge dengelerinin giderek Kürtler adına iyi bir mecraya doğru gittiğinin habercisi gibi.

 Tüm bu gelişmelerinin ışığında uzun süreden beridir dillendirilen “Ulusal Kürt Konferansı” hazırlıklarının yapılmaya başlanması ve Kürdistan bölgesel yönetiminin başkenti Erbil’de bir araya gelecek olan dört parçadaki Kürt oluşum ve partilerin hiç olmadığı kadar bir birliktelik ve tek ses olma duygusu ile hareket etmeleri dediğimiz gibi yakın zamanda Ortadoğu coğrafyasında Kürtler açısından çok ama çok önemli gelişmelerin yaşanması ihtimali doğuruyor.

Kürtlerin bugün için gelmiş oldukları pozisyon itibari ile çok büyük bir özgüven kazandıkları aşikârdır Bütün Dünyanın şimdi gözü, kulağı Rojava Kürtlerine ve Erbil’deki konferansa odaklanmış durumda, konferans sonrası ne gibi gelişmeler yaşanacak hep birlikte göreceğiz.