Türkiye’nin artık komşusu ne Suriye, ne de Irak. Türkiye’nin komşusu artık Kürtler. Bu bir realite. Bunu Türkiye’nin yeni devlet aklı idrak ediyor. Bu nedenle Irak Kürdistan’ını bölgede en önemli müteffiki olarak görüyor, Barzani’ye zaman zaman ABD’ye kafa tutmak pahasına desteğini esirgemiyor. Barış sürecine, içeriden ve dışarıdan tüm sabotaj girişimlerine karşı sahip çıkıyor. Bu sadece demokratik bir bölge vizyonu açısından değil, Türkiye’nin bölgedeki çıkarları açısından da en doğru pozisyon.

Kürtler ise tek bir irade tarafından temsil edilmiyor. Tıpkı Türkler gibi. Nasıl hükümetin Kürt politikasına karşı olan Türk milliyetçileri, Gülen hareketi ve sürecin çökmesini büyük bir iştahla bekleyen Türk solcuları ve emekli liberaller varsa, Kürt tarafında da farklı görüşler mevcut. Barzani’nin bölge vizyonu ve ideolojisi ile PKK ve PYD’nin vizyonu ortak değil. Sadece Barzani ve PKK-PYD arasında bir rekabetten bahsetmek de mümkün değil. PKK-PYD içi fikir ayrılıkları olduğu sır değil.

Günün sonunda, iki taraf da bir irade koymak zorunda. Türkiye Kobani’de evlerini, onurlarını savunan Kürt kardeşlerine yardım etmeli bu net. Türkiye hem kendi vatandaşı olan Kürtler’in akrabaları için duydukları haklı kaygıyı anlamalı ve bu yönde gerekli adımları atmalı, hem de bölgesel müteffiki olmaya aday PYD’yi IŞİD’e karşı yanlız bırakmamalı. Bu minvalde, PYD’nin haksız propagandasına rağmen, olgunluk gösteren taraf olmalı. Bölge Kürtler’ini inciten ifadelerden kaçınmalı. Burası net.

Fakat bu hikayenin bir tarafı.

Hikayenin diğer tarafı ise PYD’nin sorumluluğu.

PYD bir karar vermeli. PYD’nin bugüne kadar bir başarı hikayesi olarak sunduğu pragmatik siyaseti, IŞİD’in Kobani saldırısı ile çöktü. Suriye’deki içsavaşın yıkımından, gerektiği zaman rejimle ittifaka girerek, Suriye’nin Kürt koruduğu anlatısı artık geçerli değil. Suriye muhalefetini ezip geçen IŞİD, şu an Kürtler’i tehdit ediyor. Belki PYD’nin şu anki manzaranın oluşumunda kendi paylarının ne olduğunu düşünmek ve özeleştiri vermek için şu an vakti yok. Fakat bundan sonraki yıkımları önlemek için mevcut siyasetini yeni koşullara adapte etmesi, kendi tabanının güvenliği için elzem.

PYD önce şu sorunun cevabını vermeli: PYD, Türkiye’den ne istiyor?

İstenilen TSK’nın Kobani’yi kurtarması ise, bunu sağlayacak tezkereye neden BDP itiraz ediyor? İstenen silah ise, neden PKK Türkiye’de eylem düzenliyor? Eğer siyasi destek ise talep edilen, neden dezenformasyon, santaj ve tehdit ile Türkiye köşeye sıkıştırılmaya çalışılıyor?

PYD’nin masaya oturduğu, müteffik olduğu muhattabını itibarsızlaştırması, kendi davasına hizmet ediyor mu?