“Geçmişte yaşananları bugüne getirip özür lobisi kurmanın huzurumuza katkı sağlamayacağını da asla unutmuyoruz. Dünyanın neresinde olursa olsun halkının güvenini desteğini almış meşru bir devlet kendisine yönelen tehlikeleri bertaraf etmekle yükümlüdür. Hiçbir ahlaksız sürece müsamaha gösterilemez. Milleti bölmeye çalışanlara izin verilemez. 1937-38’de Tunceli’de baş gösterenler isyandır. Bu isyana karışanlar da devrin bölücü teröristleridir.”

Yukarıdaki sözler Devlet Bahçeli’ye ait. Bahçeli, Dersim’e giderek bu sözleri sarfetti. Aslında o kadar yol gitmesine gerek yoktu. Zira biz zaten onun “Dersim Katliamı” ile ilgili neler düşündüğünü biliyorduk.

Biz zannettik ki, Bahçeli Dersim’e gidecek, birlik beraberlik mesajları verecek, Dersimlilerin acısını paylaşacak, o coğrafyada yaşayan vatandaşları bağrına basacak…

Oysa Bahçeli tam tersini yaptı. Dersim ziyareti (ki ona göre Tunceli) “Dersim Meydan Okuması”na döndü.Bahçeli, Dersim’i ziyarete değil, işgal etti.

Geçen sene Diyarbakır’a gittiğinde de aynısını yapmıştı. Diyarbakır’lılara meydan okumuş, Kürtlere posta koymuştu.

Ne var ki, bu gibi ziyaret(?)lerin Türkiye’nin değişim ve dönüşümüne maalesef hiçbir katkısı yok. Olmuyor. Türkiye siyaseti normalleşmesi gerekirken giderek iki kutuplu bir karaktere bürünüyor.

Bir tarafta “Eski Türkiyeciler” diğer tarafta “Yeni Türkiyeciler”

Türkiye’nin önümüzdeki dönem siyasi arenasında bu iki kanat var olacak. Bu tablo aynı zamanda iki partili sistemi de kaçınılmaz kılıyor ve deyim yerindeyse Türkiye, doğal olarak iki partili bir sisteme doğru ilerliyor.

2015 Seçimleri’nden sonra bu sistemi de facto olarak yaşayacağız.

Sivil Anayasa yazımında Eski Türkiye aklı ile hareket eden siyasi partiler bir kutupta, Yeni Türkiye aklı ile hareket edenler diğer kutupta yer alacak.

Sivil Anayasa istemeyenler, devletin milletin hizmetinde olmasını, değişimi ve yenileşmeyi hazmedemeyenler, devletin geçmişiyle yüzleşmesini kaldıramayanlar, çağa ayak uyduramayanlar, bölgedeki ve dünyadaki gelişmeleri köhne ve arkaik bir akılla okuyanlar Eski Türkiye cephesinde yer alacak. Cuntacıların yaptığı tek tipçi, mezhepçi, etnikçi anayasaları savunacak. Ama yepyeni bir anayasa yapmak isteyenler, devleti milletin emrine vermek isteyenler, Eski Türkiye’nin günahlarıyla yüzleşmek cesaretini gösterenler, Yeni Türkiye cephesinde yer alacak. Ve vatandaşını tarif etmeyen, özgürlükçü ve eşitlikçi bir anayasayı savunacak.

İki kutuplu siyaset, kendisine yeni bir paradigma açmak isteyen halkın iradesiyle ortaya çıkmış bir değişim iradesidir. Bu iradenin temsilciliğini bugün Ak Parti yapmaktadır. Bu iradeye direnen diğer partiler ise karşı cephede antagonistik bir ittifak yapmaktadır.

Türkiye’nin cari siyaset tablosu budur.

Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde de, yerel seçimlerde de durum buydu. Normal şartlarda birbirlerini bir kaşık suda boğabilecek bütün antagonizmalar, yenilikçi harekete karşı ittifak içerisine girdiler. Yan yana durdular. Birbirlerine oy verdiler, desteklediler. Sokaklara kol kola çıktılar, meydan okumaları birlikte yaptılar.

Önümüzdeki dönem, mevcut partilerin tabelaları bir bir inecek. Herkes tek çatı altında birleşecek.

Bu çatının adı ne olacak bilmiyorum.

Ancak şunu biliyorum.

Önümüzdeki dönem siyasi mücadelenin adı: “Eski Türkiye ile Yeni Türkiye mücadelesi” olacak.

İki kutuplu Türkiye siyasetine hoş geldiniz.

Twitter: @bayramzilan