Ulaştırma Bakanlığının Sirkeci-Kazlıçeşme tren hattı dün açıldı. Cumhurbaşkanı Erdoğan'la AK Parti İstanbul adayı Murat Kurum, arkasından İmamoğlu'na verip veriştirdiler. Çünkü İstanbul'un belediye başkanı, o açılışta yoktu.

Oysa İmamoğlu, öncekilerden farklı olarak davet edildiğini açıklamıştı. Bir ilk olacaktı, yanlıştan dönülüyor diye sevinmişti. Şimdiye dek parası İBB bütçesinden kesilip Ulaştırma Bakanlığına yaptırılan metro açılışlarına bile çağrılmıyordu.

Fakat sevinci kursağında kaldı. Rakibi Murat Kurum, kendi kendine davet uydurmakla suçlayınca İmamoğlu da istenmediği yere gitmedi anlaşılan.

Ekrem İmamoğlu, Bakanlık'tan gelmiş davetiyeyle Murat Kurum'a cevap vermiş, utanmasını beklemişti.

Kurum'sa şöyle demişti:

“Bizler tabii ki Altyapı ve Ulaştırma Bakanlığımızın yaptığı metro açılışına gideceğiz ve büyük coşkuyla İstanbullu kardeşlerimizle birlikte olacağız. Başkan İstanbul’da yaşamadığı için kendi kendine hayali davetler yapıyor. Ben dün Altyapı ve Ulaştırma Bakanımızla beraberdim. Kendisine herhangi bir davet yapılmamış..."

İstanbul Büyükşehir Başkanı'nı, hem İstanbul'daki açılışlara çağırmıyor hem de orada olmadığı için ayıplıyorlar.

Dün de niye yok, diye İmamoğlu'na denmedik bırakılmadı.

İstanbul'da yaşamıyor, gelsin hizmet görsün burada, lâfları mı sokulmadı... İstanbul'a hizmet, yarım zamanlı yapılacak bir iş değil, taşları mı ayılmadı...

Kurum bıraktı, Erdoğan başladı İmamoğlu'nu açılışlarda yok yazmaya...

Peki İstanbul'daki açılışlara İstanbulluların Belediye Başkanı'nı çağırmayıp sonra da yok yazmak kimin ayıbı, kimin kusuru?

Murat Kurum'un buna sevinip gurur duyması, Ankara'dan gelip İstanbulluların seçtiği İmamoğlu'nu açılışlardan kovması, normal mi? Yakışık mı? Adil bir yarışı mı gösteriyor? Böyle mi olur demokrasilerde siyasi rekabet?

Hem istenmiyor hem de gelmedi, diye arkasından atılıp tutuluyor.

Namazda gözü olmayanın, ezanda kulağı olmaz da bu söz, şu tabloda İmamoğlu'nun üstüne oturuyor mu?

Dağdan gelip bağdakini kovmaktan beter. Bağdaki, üste borçlu ve kusurlu da çıkarılıyor.

"Zeytin gözlüm, sana meylim nedendir/ Bu sevmenin kabahati kimdedir" gibi şarkı sözlerinde duydum ama siyasette böyle cazgırlığı ömrümde duymadım, görmedim de.

VARLIK BARIŞINA DIŞ GÜÇLER Mİ ZORLAMIŞTI?

Hazine ve Maliye Bakanı Mehmet Şimşek, uzun uğraşlar sonunda FATF'ın gri listesinden çıkacağımızı müjdeledi.

FATF, OECD bünyesinde kurulmuş bir terörün finansmanı ve mali suçlarla mücadele birimi.

Türkiye, kara parayla mücadele etmeyenler listesinden çıkacakmış. Peki gri listeye nasıl girmiştik, derseniz...

Suç paralarının aklanmasıyla mücadele yerine barışarak...

Son 13 yılda, yanılmıyorsam en az 8 kez Varlık Barışı düzenlemesi çıkararak...

Yılda ortalama 10 milyar lira kayıt dışı paranın sisteme girişini teşvik ederek, nereden buldun diye sormayarak, vergiye bile tabi tutmayarak...

Yıllık 10 milyar lira için değer miydi?

Dünyanın her yerinden suç çeteleri, paralarıyla Türkiye'ye doluştu. Sokaklardan kazımakla temizlenemiyorlar, topla topla bitirilemiyorlar.

En son Varlık Barışı, Mart 2023'e uzatılmıştı.

Şimşek şimdi, süreçte sona yaklaştığımızı, haziran gibi gri listeden çıkabileceğimizi söylüyor.

Sağ olsunlar da teşekkür mü edeceğiz bir de.

Kendimize bunu niye yaptık?

Ülkeyi kara para aklama cennetine çevirirsek ne olacağını sanıyorduk?

Organize suç dünyasının cazibe merkezi, silahlı ve belâlı örgütlerin Teksas'ı, kanlı hesaplaşmaların cehennemi olacağımızı, getirisinden katbekat fazlasını götüreceğini öngörmek çok mu zordu?

Bu belâ ne demeye başımıza sarıldı, neyin hatırına bu bedeli ödüyoruz, ekonomi kara paraya muhtaç hâle düştüyse nasıl düştü, kim düşürdü; sormayacak mıyız?

Dış güçlerin işi miydi o da, zorla mı yaptırdılar bize!