30 Mart yerel seçimleri geride kaldı. Seçim sonuçlarının analizini yapmak ve seçimin gerçek galibini bulmak aslında çok ta kolay değil.

İktidar partisinin penceresinden bakacak olursak: “özellikle 17 Aralık komplosuna ve gerek içeride muhalefetin ve de gerekse dışarıda başta cemaat olmak üzere Türkiye’ye diş bileyen başkaca güçlerin karalama ve iftira kampanyalarına rağmen seçimin gerçek galibi AKP olmuştur.” İktidar partisi böyle düşünüyor.

Muhalefet partileri ise:”İktidarın devletin onca gücünü ve imkânını arkasına almasına rağmen bir önceki seçime göre yaklaşık olarak % 5’lik bir oy düşüş yaşamış olması yurttaşların bir nevi iktidar partisine ihtar çektiğini düşünüyorlar.

Başta Ağrı’da BDP’nin tam on beş defa oyların tekrar tekrar sayılıp ve her defasında BDP’nin sayımlardan galip ayrılmasına rağmen; sonucun iktidar tarafından hazmedilmemesi ve ülke genelinde birçok yerde seçimlerde usulsüzlük yapıldığına dair binlerce tutanak tutulmasına rağmen seçimin galibini ilan etmek doğrusu çokta mantıklı gelmiyor.

Tüm bu kargaşaya rağmen artık yerel seçimler geride kaldı ve başta Başbakan Recep Tayip Erdoğan olmak üzere ülke şimdiden Ağustos’ta yapılacak Cumhurbaşkanlığı seçimine odaklanmış durumda.

Erdoğan’ın, ilk defa halkın seçeceği Cumhurbaşkanlığı koltuğuna oturmaktaki istem ve ısrarını tüm kamuoyu biliyor.

Erdoğan ve partisi kuvvetle muhtemeldir ki; özellikle son yerel seçimlerde çıkacak sonuca göre bu hedefe dair daha net bir rota çizeceklerini düşünmüştürler.

Sonuç kendi açılarından yeterli ve tatmin edici bulunmuş olmalı ki bu anlamda iktidar partisinden peş peşe açıklamalar geldi.

AKP’nin 30 Mart seçimlerinde aldığı oy temel alınarak yapılacak bir hesaplamaya göre Erdoğan’ın ilk turda Çankaya’ya çıkabilmesi için yaklaşık olarak 2,5 milyonluk bir oy’a daha ihtiyacı var.

Yani AKP sadece kendi tabanından alacağı oy ile Erdoğan’ı ilk turda köşke çıkartmakta zorlanacak.

İlk turda Erdoğan’ın Çankaya’ya çıkmaması halinde muhtemelen muhalefet partilerini ikinci turda tek aday üzerinde zorunlu bir ittifaka itebilir.

Yani Cumhurbaşkanlığı seçiminde Erdoğan’ın ilk turda oyların % 50’sini alıp köşke çok ta kolay çıkması olası gibi değil.

Burada kilit parti kuşku yok ki, BDP olacaktır. Yani 3 milyonluk bir seçmen potansiyeline sahip BDP’nin Erdoğan’a destek çıkması halinde köşkün yeni sahibi kolaylıkla başbakan olacaktır.

Ama esas sorgulanması gerekilen şey; Kürt siyasetinin Erdoğan’a koşulsuz destek çıkıp- çıkmayacağıdır.

Açılım sürecinin sancılı bir şekilde devam ettiği ve özellikle Kürt siyasetinin sürecin gidişatından memnun olmadığını düşünecek olursak; tabiri caizse Kürtlerin ellerine geçecek böylesi bir kozu en iyi şekilde değerlendirme yoluna gideceklerini düşünmek doğru olacaktır diye düşünüyorum.

Öcalan ile bu dönemde yapılan görüşmeler net bir tablonun ortaya çıkması açısından belirleyici olacaktır.

Özetle, eğer Öcalan isterse Kürt siyaseti Erdoğan’a destek verecektir demek en doğrusu.

Yani daha açıkçası Erdoğan’ın köşk hedefi bir bakıma Öcalan’a bağlı dersek en doğru tespiti yapmış oluruz.

Öte yandan Erdoğan’ın cemaat ile girdiği kavga eğer iki güç arasında bir “uzlaşı” ile sonuçlanmazsa bu kavganın şiddeti ve etkileri çok daha sarsıcı olabilir, eğer cemaat bu savaşta kaybedecek bir şeyinin olmadığına inanır ve böyle bir umutsuzluğa kapılırsa özellikle Erdoğan’ın şahsına yönelik çok daha geniş çaplı bir saldırı başlatabilir.

Bu ihtimal, ayrıca Erdoğan ve partisi için hesaba katılması gereken bir ihtimal olarak değerlendirilmelidir, lakin bu saatten sonra Erdoğan’ın cemaate yakınlaşması çok uzak bir ihtimal olarak görülmekte.

Ağustosa kadar kuşku yok ki ülke’de daha çok şey değişecek ve köşk için daha farklı isimler telaffuz edilecektir; bekleyip göreceğiz.

http://hurbakis.net/content/erdoganin-kosk-hayali-ocalana-bagli