Bu satırlar komünizmin el kitabı sayılan ‘Komünist Manifesto’dan alınmıştır. Komünist ideoloji, azgın bir sömürü düzeni kurmuş burjuva sınıfına karşı işçi sınıfının mücadele ideolojisi olarak 19. yüzyılda ortaya çıktı. 1917 Ekiminden (aslında Kasım) sonra da dünyanın bir çok ülkesinde komünistler iktidar oldu. Yaklaşık 70-80 yıllık bir hükümranlıktan sonra da yok olup gittiler. Hala geçmişe bağlı bazıları aynı hayalin peşinden koşmaya devam ediyorlarsa da gerçekte olan bu ideolojinin pratiğe uygulanamadığıdır.

Komünistler hakkında söylenmedik yalan, atılmadık iftira kalmamıştır. Ama onları tarih sahnesinden silen bunlar değil, kendi hataları ve ideolojilerinin pratiğe uygun düşmemesi olmuştur.

Sanıldığı gibi komünistler ‘tek tip’ değildir. Hemen her ülkenin komünisti başka başka telden çalmıştır. Kimisi sovyetik, kimisi ‘Avrupa Komünisti’, kimisi Maocu, Kimisi gerillacı, kimisi kızıl Kmerci, kimisi Vietnamcı olmuştur.Hep de aralarında çatışmışlar her birisi kendini ‘gerçek’ komünist, diğerlerini ‘sapma’, ‘kapitalizmin ajanı’ olarak tanımlamıştır. Sovyetikler bile Leninci, Stalinci, Troçkici, Kuruşçevci, Brejnevci diye bölünmüşlerdir.

Bu hayalin peşinden koşarken çok da kahır çekmişlerdir. Ama iktidara geldiklerinde bunları unutmuşlar, halktan ve gerçek hayattan kopmuşlar yerine göre ‘baskıcı’ hatta ‘kıyıcı’ olmuşlar. Bazıları ütopik olarak toplumu tek tipe dahası üniformaya falan zorlamış.

Şimdi söylemek istediğim şudur; komünistler aynı kalıptan çıkmış değillerdir. Her ülkedekiler, hatta her ülke içindeki farklı gruplar komünizmi kendine göre yorumlamış ve komünist düşüncenin bu olduğuna inanmış, çoğusu da iman etmiştir. Bakmayın siz onların seküler falan göründüğüne. Kimisi terörü kutsamış, kimisi barışçı parlamenter mücadeleyi seçmiştir.

Bizim ülkemizde de PKK ve ona destek veren ‘sol’cular gibileri hala 19, yüzyıl şartlarında yaşamaktalar ve bu yüzden de bu ülkenin problemlerinin çözümüne katkıda bulunmak yerine onları katmerleştirmeye sebep olmaktalar..Başka tercihleri olamaz. Onlar bir ömrü bu boş çıkan hayalin peşine takmışlardır. Ne kadar gerçeklerle yüz yüze gelseler kafaları gem almaz. Hayal dünyasında yürümeye devam ederler.

Ne yazık ki yaptıkları çok masumane değil. Verdikleri zarar onları masum olmaktan çıkarmaya yeter de artar bile....