Bazı gelişmeleri yaşanılan zaman içinde anlamak galiba pek mümkün değildir. Örneğin FETÖ ile Amerika Birleşik Devletleri'nin derin devleti arasındaki yakın ilişkiyi, 1990'lı yıllarda nasıl anlayabilirdik ki?

Yanılmışız
Neticede o dönemde Fetullah Gülen, Asya'da ve Afrika'da Türk okulları kurduran hayırsever bir din adamı görüntüsündeydi. Kimse Amerika bize Abdullah Öcalan'ı verirken karşılığında Fetullah Gülen'i de neden bağrına bastı sorusuna cevap bile aramıyordu. Oysa Fetullah Gülen aracılığı ile örgütlenen eğitimciler Asya'da İran'a, Afrika'da da Çin'e karşı set çekmek için CIA tarafından da destekleniyorlardı.

Son teşebbüs
Sonunda bu örgütün Türkiye'de de devleti ele geçirmek için hem orduda, hem poliste hem adliyede hem de siyasette nasıl örgütlendikleri anlaşıldığında vakit biraz geçmişti. Bereket ülkenin yönetiminde bu gibi durumlara karşı hiç tavizsiz mücadele eden Tayyip Erdoğan vardı. Bu şekilde FETÖ son kozunu da 15 Temmuz 2016'daki darbe teşebbüsü ile oynadı ve daha sonra toplum yaşamından çıkartıldı.

Zavallı Kırgızlar
Şimdi FETÖ Türkiye'de polisin ve adliyenin ilgi alanında... Ama mesela Kırgızistan'da durum çok farklı. Sadece eğitim kurumları değil siyaset ve medya da FETÖ'cülerin elinde. Sonuçta bu ülkede artık istikrar aramak mümkün değildir. Ve kökenleri ne olursa olsun FETÖ'nün teslim aldığı Kırgızistan, Türkiye'nin adeta düşmanı gibidir.

Çok gecikiyoruz
Benim anlamakta zorlandığım durum, bizim siyasetçilerin gerçekleri anlamaları için neden bu kadar fazla zamanın geçmesi gerektiğidir. Düşünün ki 1974'te Kıbrıslı Türklerin varlıklarını korumak için yaptığımız askeri harekât ertesinde, Amerika bize ceza olarak ambargo uyguladı. Ama 1980 askeri darbesi de sonuçta Amerikancı değil miydi? Bu darbe ile Amerika'nın Rogers Planı kabul edildi ve böylece Yunanistan NATO'nun askeri yapısına geri döndü ve düşünün ki Fetullah Gülen hâlâ Amerika'da Pensilvanya'da yaşıyor.
Evet... Galiba geç uyanmak ya da hiç uyanmamak gibi bir alışkanlığımız var.