Bir yandan "hayır" diyeceklerin çoğunluğunun (CHP ve diğerleri) demokrasi kaygısıyla hayır demediklerini, tek gerekçelerinin "Tayyip Erdoğan'ı başkan yapmamak" olduğunu öne sürüyorsun; öte yandan sen de hayır diyorsun... Bu çelişki değil mi diye soruyor bazı dostlarım...

Hayır... Çelişki değil... Birey olarak demokratik kontrol mekanizmalarının olmadığı, parlamenter sistem içinde olan bir başkanlık sistemi olmadığı, anayasa önerisinin toplumun gerçek ihtiyacı olan bir anayasayı öngörmediği için hayır diyorum... Başkanlığa kategorik olarak karşı değilim... Herkes olabilir... Yeter ki anayasal demokratik bir sistem içinde olsun...  Hiç bir zümreye, inanca ve etnisiteye öncelik tanımayan bir anayasa olsun... Hatta demokratik sistem içinde krallıklar var Avrupa'da... Bu konuda uzun uzun yazdım başkanlık konusu ilk kez gündeme geldiğinden beri, 2 seneden fazla zaman...

Bu şu demektir... Eğer referandumdan hayır sonucu çıkarsa, ki her oy sahibinin umudu gibi benim de birey olarak umudum var, AK Parti'nin bundan ders çıkarabileceği ve cumhurbaşkanı danışmanlarından Adnan Tanrıverdi'nin önerdiği doğrultuda, tüm vatandaşları kucaklayacak bir anayasa için meclis desteği arayabileceği, bunu da bana göre bulabileceği umudunu besliyorum...(http://www.habererk.com/gundem/cumh...)

Olur mu... Neden olmasın... Evet diyen samimi dostlarım, tek adam başkanın her sorunu şıppadanak çözeceğini nasıl umut ediyorlar, hatta inanıyorlarsa, benim de siyasal umutlarımın olması hakkım var... Ben bu demokratik refleksi bu halkta görüyorum ve inanıyorum...

Olmazsa... Olmamış olur... Çok kalmasa bile, geri kalan hayatımda doğru bildiklerim için mücadeleye devam ederim... Hep öyle olmadı mı... Elde olmayan bir şey kaybedilmez... Yani olmazsa ben bir şey kaybetmiş olmam... Olsa olsa siyasal umuduma henüz erişememiş olurum...