PKK neden ateşkesi bozdu? Durup dururken anlamsız ve vahşi bir terör kampanyasına başladı? Soru bu.

PKK'nın silahında boncuk bulmaya girişmek için Fransız entelektüellerden alıntı yapmaya çalışan, analizden ziyade Erdoğan ve AK Parti'ye nefret saçan kalemlerin acınası hallerini de uzmanlığı çaptan düşen ünlülere terapi uygulamak olan psikologlara bırakalım.

PKK'nın son oyununun iki anlamı var görünen o ki:

1- Bölgesel yani dış faktörler

2- Örgütsel yani iç faktörler

İran akıllı devlet. Bu aklın sonucunun kan olmasını da umursamıyor. Reaktif değil proaktif davranıyor. Bölgenin Kürtleri'nin hamisi olmak için elinden geleni ardına bırakmıyor. Barzani'ye yönelik sivil darbe girişimleri sır değil.

Irak Kürdistanı’nda Barzani'yi sıkıştırma hamlesinin, Türkiye ayağını PKK yürütüyor. İran ekseninde, Esad'ı kurtaracak bir model peşinde gibi görünüyor.

Bu olayın bir yüzü.

Diğer yüzü ise, Kandil'in kimin patron olduğunu cümle âleme belli etme çabası.

Öcalan'a ve HDP'ye bu işler benden sorulur diyerek poz kesmesi.

Demirtaş'a merkez medyada gördüğün muameleye, teveccühe aldanma, bu işler benden sorulur diyerek ayar çekmesi.

Soru şu: Demirtaş askerî vesayete karşı ne yapacak?

HDP hangi geleneği seçecek?

Demokrat Parti geleneğini mi? CHP geleneğini mi? Veya Baas geleneğini mi?

Kürt siyasal hareketi hangi yolu seçecek?

Elinde silah olanın apolojisti mi olacak, yoksa siyaset mi diyecek?

Menderes, Özal, Erdoğan geleneği gibi yeter söz milletin mi diyecek?

Yoksa iktidar için darbe peşinde mi koşacak?

Halka oyla mı dokunacak, silahla mı?

İcraatle mi ikna edecek, korkuyla mı?

Demirtaş'ın işi zor.

Siyaset uzun bir yol, bedeli zor. Kürt hareketinde bunu deneyen insanların çektiği sıkıntılar ortada: Leyla Zana ve Hatip Dicle'nin onurlu ve çileli hayatı ortada.

Top Demirtaş'ın kucağında.

Bugüne kadar medyaya iyi oynayan, fotojenik bir siyasetçi dışında bir yönetim beceresini göremedik Demirtaş'ın. Bugüne kadar çözebildiği bir kriz olmadı, aksine 6-7 Ekim faciasındaki rolü hâlâ hafızalarda... Şeyh uçmaz mürit uçurur hesabı, birden gördüğü yoğun ilgi ile kendi kapasitesini abarttı. Kendisini Kürt Obama olarak takdim eden, partisini Türkiye'nin liberal devriminde öncü güç olarak sunan haberler, analizler belki de her fâni gibi onu da biraz şaşırttı.

İçinde bulunduğumuz şiddet sarmalını aşmak için Demirtaş rol oynayabilir mi?

Mevcut güç dengeleri ve kapasitesi düşünülünce, zor...

Peki Demirtaş bu süreci nasıl yönetemeyecek? Belki de sorun ve trajedi bu.

Beceriksizliğini, çaresizliğini kibirle örtmeye mi çalışacak? Bugüne kadar yaptığı gibi olduğundan fazla bir temsil gücü ve etkinliği olduğunu iddia etmeye devam mı edecek?

Yabancı medyanın poster boy'u olmayı, Cihangir hipsterlarının kahramanı olmayı çok sevdi Demirtaş.

Bunun ötesine geçebilecek mi?

Lider olabilecek mi?

Zor... Çok zor.