KDP ile girilen ilişkinin, hem Irak siyasetinin iç dengeleri hem Türkiye iç politikası açısından ifade ettiği risklere rağmen,  bu konuda sergilenen tutumun sonuçlarını önümüzdeki günlerde daha net görmeye devam edeceğiz. Bir yandan Rojava hesaplaşması hendek, duvar ve tel örgülerle yürütülürken, diğer yandan Irak Kürt Federal yönetiminin kontrol ettiği bölgede KNK, DTK gibi bürolara yapılan baskınlar ile petrol sevkiyatının eş zamanlılığı aslında her şeyi gözler önüne sermektedir. Irak petrol ve gazının kabarttığı iştahın bedelini sadece Kürtler değil bütün bölge halkaları ödeyecektir. Tıpkı Soma’da üretim artışının bedelini nasıl yüzlerce canla ödediysek, cari açığı Kürt petrol ve gazı ile kolayca kapatmanın  bedelini de ödemekten kaçamayacak, kaçınamayacağız.

Doğada bedava ulaşılası gereken her şeyi fiyatlandırıp pazara süren zihniyet,  bedeli ağır bir çok şeyi bedavaya elde etmenin hileli yollarını arıyor. Bedava kömür dağıtmanın faturasını, tek yada iki basamaklı rakamlarla verdiğimiz kayıplar ve  iş cinayetlerinden öğrenemediğimiz için bu katliamla karşı karşıya kaldık.

Kürt sorununda şüphesiz en önemli  nokta demokrasinin bedelidir. Kürtler zaten faturayı yıllardır en ağır biçimde ödedi ve demokratik haklarını elde etmeyi çoktan hak etti. Ancak bu gerçek, önümüzdeki günlerde son derece yüksek bir gerilimin yaşanmayacağı anlamına gelmeyeceğini  bilmemiz gerekiyor.

İçerde çözüm sürecinin gayet iyi gittiği mesajları, hatta bu konuda atılacak geç bile kalınmış sembolik adımlar, cumhurbaşkanlığı seçimlerine yönelik manevraların ötesinde bir anlam ifade edebilecek mi ?

Türkiye siyasetinde değil demokratikleşme tam tersine  eğilimler açıkça yaşanırken Kürt sorununda çözüme yönelik adımlar atılıyor havası içine girilmesinin kendisi büyük bir risk içermektedir. Kürt sorununun  devletle ilgili boyutunda ilerleme kaydediliyor gibi gözükürken, toplumsal boyutunda gerilemeye neden olacak girişimler, Kürtler tarafından da dert edinilmelidir. Türkiye toplumunun muhalefet dinamikleri ile Kürtler arasındaki makasın açılmasına neden olacak her gelişme çözümsüzlüğü derinleştirecektir.

Kürtlerin kendi geleceklerini önemsemesi gerektiği, Türkiye demokrasisi ile ilgilenmeye gerek olmadığı tezi bu nedenlerle demokrasiyi bedavaya getirme eğiliminin tipik bir yansımasıdır. Kürt sorununda en uzun soluklu mücadeleyi yürüten, en ağır bedeli ödeyen  hareketin, HDP projesine yüklediği anlamı  abartılı  hatta gereksiz bulan kimi Kürt çevreleri , hiç olmazsa bölgesel gelişmeleri daha dikkatle izlemelidirler.

Bize ne Türkiye’nin demokratikleşmesinden, Türklerin geleceğini de biz mi düşüneceğiz söylemi ile Kürtlerin özgürlüklerine daha yoğun katkı sunulabileceği iddiası kocaman bir hayalden ibarettir. Artık Kürdistan  petrolü Türkiye demokrasisini  ne kadar şekillendiriyorsa, Soma kömürü de Kürt sorununun demokratik çözümünü o kadar etkiliyor.