Yazıyı teslim etmem için kumsaati büyük bir baskıyla beni zorluyor... 

Bu defa yazmak gelmiyor içimden... 

Apaçık ortada duranı, herkesin gözleri önünde olanı anlatmak zül geliyor bana… 

*** 

Bir 17 Aralık günü... 

Can Dündar’ı yaptığı yolsuzluk ve rüşvet haberlerinden dolayı yargı önüne çıkarıyorlar... 

*** 

Bu ülkede adalet ve hakkaniyete inanan herkese, siz yenildiniz diyorlar... 

“Öyle bir yenildiniz ki, biz sizin pestilinizi çıkarır, gözünüzün içine soka soka, adaletle nasıl oynadığımızı gösteririz…” 

*** 

Haklısınız, yaparsınız... 

Yapıyorsunuz... 

*** 

Siz çok güçlüsünüz... 

Sizden önce hiç kimse adaleti bu kadar eğip bükmeyi başaramamıştı... 

*** 

Dünya tarihinde hiç kimse, bir yolsuzluk soruşturmasından “darbe teşebbüsü” çıkaramamıştı... 

*** 

Yolsuzluk soruşturması yapan polisleri, savcıları, hâkimleri içeri tıktınız... 

Yolsuzluk dosyalarını haber yapan gazetecileri dava bombardımanına tuttunuz... 

Tartışmasız bir şekilde siz kazandınız... 

*** 

Ama, bu ülkenin bu kadar korkunç adaletsiz bir yer hâline geldiğini bu kadar açık bir şekilde gözümüze sokmasanız... 

*** 

Bir 17 Aralık günü, tam da o kapattığınız dosyaları haber yapan bir gazeteciyi yargılanmak üzere mahkeme önüne çıkarmasanız... 

***

Bizi bu kadar tuhaf duygu karmaşası içine gark etmeseniz... 

*** 

Tamam kabul ettik, bu ülkede adalet ve hakkaniyete inanan herkes kaybetti, siz kazandınız... 

Ama bu kadar gözümüze gözümüze sokmasanız, bir 17 Aralık günü, bu kadar kaba bir güç gösterisi yapmasanız... 

*** 

Hiç olmazsa bu kadarını yapmasanız...