Leontides soyadı ile doğan... Rum olan baba adının Cumhuriyet'in kuruluş yıllarında hayatlarını zorlaştırmasıyla, annesinin kızlık soyadı olan Freudiger ile yaşayan, ölünceye kadar da Ateşer olan annemi ben her gün minnetle, hasretle ve sevgiyle anıyorum... Cumhuriyet tarihinin neredeyse özeti olan bu kadını anmak için özel bir güne ihtiyacım yok...

Osmanlı devletinin vatandaşı olarak Bizans'dan bu yana İstanbullu olan Leontides ailesinin tüm dramını bünyesinde yaşayan annem ve kardeşleri bölünen ve parçalanan ailelerinin izini sürerek yaşadılar dağıldıkları yedi düvelde... Ben hala toparlamaya çalışıyorum bu kederli ailenin fertlerini ölüm kayıtlarında...

Kadim dostum, yoldaşım Selcuk Uzun'un büyük desteği ve çalışmalarıyla, Leontides'lerin ulaşabildiğimiz 150 yıllık hikayesini günyüzüne çıkarmaya çalışıyoruz... Tamamladığımızda, Noellerde sesini iyice kıstığı AGA RADYOSU'nda Noel müzikleri dinleyerek, kocası makinist Cevdet Ateşer'in Malatya'da, Kayseri'de, Diyarbakır'da, Maden'de ve yaşadıkları her Anadolu şehrinde Noel'lerde sürükleyerek getirdiği çam ağacını süsleyip çocuklarına, anadillerini öğretemeden Noel kekleri yaparak yaşayan anneme ve isimlerini yaşayamayan Leontidesler'e borcumu yerine getirmiş olacağım... İşte o gün, benim çocuklarıma ve kuzenlerime bırakacağım anneler günü olacak...

Bütün dünyada "anneler günü" olarak kutlanan bu gün beni her sene hüzünlendirir... Memlekete ikibinaltıyüzkilometre uzakta sabahın aydınlığı dünyaya yayılmadan hüzünlüyüm yine... Çocuklarının cesetlerini bile göremeyen anneleri, babalarını ve annelerini demir parmaklıklar arkasından tanıyan bugünün büyümüş bebelerini, çocuklarını dağlarda yitirmiş Türk ve Kürt anneleri ve bebelerine hüznünü belli etmemek için gülen tüm anneleri sevgiyle, saygıyla bir daha anıyorum...