Beşar Esad'ın kuzeninin kanalı SAMA TV'de konuşan sarışın hoş bir kadın. Suriye krizini yorumluyor 2013 yılında. Ölü sayısı 100.000'i geçmiş, kimyasal silah kullanılmış,  konuşması sırasında Halep'te siviller varil bombası ile hedefleniyor.

Paris'ten programa katılan kadın, Suriye'yi köktendinci İslamcılar'ın ele geçirdiğini ve bundan dolayı Batı'nın sorumlu olduğunu söylüyor. “Libya'da yaptıklarının aynısını Suriye'de yapıyor Batılı güçler” diyor ve ekliyor “Batı her ulusal ülkenin egemenlik hakkına saygı duymalıdır.” Fransa gibi ülkelerin Suudi Arabistan, Katar ve Türkiye gibi “İslamcı” ülkelerin “kölesi” haline geldiğinden yakınan konuşmacı, Suriye'de sivillerin hayatını kaybetmesinden bu aktörlerin sorumlu olduğunu söylüyor.

Esad'ın kuzeninin sahibi olduğu kanalda, mükemmel Fransızcası ile, “seküler” Suriye rejiminin maruz kaldığı uluslararası komployu deşifre eden kişi Esma Esad değil, Marine Le Pen. Babasından miras aldığı şey sadece ırkçı genler değil, aynı zamanda şu an oturduğu koltuk. Kendisi şu an babası tarafından kurulan aşırı sağ Ulusal Cephe partisinin lideri.

Marine Le Pen'in başka konularda da “çığır açıcı” ve “ilginç” görüşleri var. "Afrikalı göçmen sorununu ancak Ebola virüsü çözer" sözleri göçmen politikasını tek cümlede özetliyor. Lideri bulunduğu parti Fransa'da idam cezasının yeniden getirilmesini savunuyor ve hapishane kapasitelerinin arttırılmasını talep ediyor.

Marine Le Pen, Fransa'nın Batı bloğu yerine Rusya ile ayrıcalıklı ilişkiler kurması taraftarı. “Putin'e hayranım. Evet bazen hata yapıyor olabilir, ama hangimiz hata yapmıyoruz ki” sözleri ile açıklıyor Putin rejimine bakışını. Avrupa Birliğine karşı. Arap devrimlerini “İslami faşizmin” demokrasi sloganı ile mevzi kazanması olarak yorumluyor.

Le Pen'in lideri olduğu parti, Fransa'nın en büyük üçüncü partisi. Ürkütücü değil mi? Lakin bardağın dolu tarafı da var. BVA adlı kamuoyu yoklama şirketinin araştırmalarına göre Fransa halkının yüzde 65'i, Le Pen'in sandıktan birinci çıkmasını "ülke siyaseti açısından endişe verici" buluyor.

Fransa'da yaşanan medeniyetler arası bir çatışma mı, yoksa medeniyetler içi bir mücadele mi?

Fransa'daki Ulusal Cephe'nin, İngiltere'deki partneri sayılabilecek Birleşik Krallık Bağımsızlık Partisi (UKIP) Lideri Nigel Farage'de epey renkli bir kişilik. Çingene bir komşusu olsa rahatsız olacağını söyleyecek kadar “açık sözlü.” Putin hayranı, Suriye'deki kimyasal silahların muhalifler tarafından kullanıldığına inaniyor. Sadece Hristıyan olan Suriyeli mültecilerin İngiltere'ye kabul edilmesi gerektiğini düşünüyor.

Yunanistan'da aşırı sağ bir örgüt olan Siyah Nilüferler'in Esad'ın yanında savaşmak için gönüllü arayan çağrılar yapmış olmasını da not düşelim.

Radikal sağ böyle de radikal sol farklı mı?

George Galloway, İngiliz solcu bir milletvekili. İsrail'in el-Kaide'ye kimyasal silah temin ettiğini ve kimyasal saldırının muhalifler tarafından yapıldığını düşünüyor. Uzun süre Saddam destekçisiydi, şimdi diktatör seviciliğini Esad'la idare ediyor.

Dünyanın tüm anti demokratları bir potada buluşmayı başarıyor. Medeniyetler çatışması mevzu bahis demokrasi ve liberalizm düşmanlığı olunca geçerli olmuyor görüldüğü üzere. Bu anlamda medeniyetler arasında bir diyalogdan bile bahsetmek mümkün...