Gazetemizin bugünkü nüshasında Türkiye İstatistik Kurumu’nun  (TÜİK), 81 vilayette yaptığı araştırma sonuçlarının Düzce ile ilgili bölümünü manşet yaptık.

TÜİK, ülke genelinde yapılan araştırmada, Türkiye’de insanlara mutlu olup olmadıkları, geleceğe nasıl baktıkları ve belediye hizmetleri ile genel olarak kamu hizmetlerinden memnun olup olmadıklarını sordu.

Türkiye genelinde sonuç şöyle:

İnsanların yüzde 59’u, kendilerini mutlu ve dolayısıyla gelecekten umutlu görüyorlar. Ülkemiz insanlarının yüzde 41’i ise, kendisini “Mutsuz ve umutsuz” olarak tanımlıyor.

Bizi, fotoğrafın Türkiye tablosundan çok, ilimizdeki durumu ilgilendiriyor.

Düzce’de insanların yüzde 72’si günlük yaşamlarında kendilerini mutlu olarak tanımlıyor. Yani, bizim ilimizdeki mutlu insan oranı, Türkiye’de ilk yedide.  Bu, madalyonun sevindirici yüzü…

Yaşam Memnuiyeti Anketinde, Türkiye genelinde bireylerin yüzde 77'si kendi geleceklerinden umutlu olduğunu beyan ederlerken, Düzce’de ise bu durum tam tersi sonuç verdiği görüldü.Bu da madalyonun üzücü olan öbür yüzü…

Düzce’de yaşayan insanların  Yüzde 69,6’sı,  ( bu oran ile 81 il içinde sondan üçüncüyüz) kendi geleceklerinden umutlu olmadıklarını  söyleyerek ,bu kentini yönetenlere “ benimle ilgilen” mesajı  veriyor.

Düzce, dünyanın en güzel coğrafyasında Anadolu’da kurulmuş, bu ülkenin en güzel  illerinden biri. Adeta fırsatlar şehri…

Ama bu kentte yaşayan insanların  içinde geleceğe güvenle bakanların  oranı, Türkiye ortalamasının dibinde.

Bence bu tablo, çok çarpık ve çok düşündürücüdür.

Bizim bereketli topraklarımız var, dağımız var, bizim denizim var, gölümüz var. Bizim şelalelerimiz var, rafting alanlarımız var, yaylalarımız var, OSB sayesinde bu kentte işsizlik çok büyük sorun olmaktan çıktı. Şükürler olsun, çok ciddi asayiş ve kamu güvenliği sorunundan söz edemeyiz.

Ama insanlarımız gelecekle ilgili bir güven sorunu yaşıyor, niye?

Bu sorun üzerine bu kenti yöneten siyasiler ciddi olarak  düşünmeliler,

İnsanlarımız gelecekten neden umutsuz?

Şimdi bakın…  Esnaf umutsuz, sıkıntılı..

Gençlerin belediye tarafından yılda birkaç gün yapılan konserin dışında doğru düzgün eğlencesi yok.

Sosyal yaşam dibe vurmuş, eğlence unutulmuş, doğru düzgün yeşil alan yok, 2 Km bir üniversite yolunu dahi yıllardır bitirememişiz.

Koca kente bir tane konferans salonu yok, tiyatro salonu yok…

Şehir içinde araç park edecek doğru düzgün park  yeri  yok,  İş çıkışı şehir içinde büyük bir  trafik kargaşası var ve  gündelik  hayat kavgası içinde sıkışıp kalmışız.

Kentte bizi biz yapacak  o eski günlerdeki gibi futbol, basketbol, voleybol takımı yok..

Nemi var?

Bol bol, kentin her köşesinde giderek artan uyuşturucu var.  Kenar köşede hap, bonzai bulup, teselliyi uyuşturucuda arayan gençler var.

Eğitim ortalamasında Türkiye’nin en başarısız kentlerinden biriyiz.

Bu nedenle, bizim şehrimizdeki geleceğe umutla bakan insanın  oranı, Türkiye ortalamasının altında. Komşumuz Bolu’nun çok çok gerisinde…

Batı Marmara gibi  dünya ve Türkiye coğrafyasının en güzel, en geniş ekonomik imkanlarını ve olanaklarını  sunan bu coğrafyada yaşayan insanların , gelecekten umutlu olmamaları kabul edilemez.

AK Partili dostlar, Belediye başkanlarımız, çıkan bu sonuçları önlerine koyup iyi düşünmeliler.

 Sorarım size;

Eskiden Düzce’ye ruh katan, şehri capcanlı dip diri tutan bir futbol takımız bir futbol zevkimiz vardı. Profesyonel liglerde iddialı olan basketbol, voleybol takımlarımız vardı maçlarına giderdik. Hiç biri kalmadı bu kentte.

Bu kente olan umudumu, bu kenti yönetenlere, özellikle koltuğuna yeni oturan Sayın Mehmet Keleş’e umudumu ve inancımı hiç yitirmedim. Düzceliler de yitirmemiş olacaklar ki büyük bir farkla ikinci kez o’nu yeniden başkanlık koltuğuna oturttular.

Bu şehrin, sosyal yaşamdan, eğlenceden, coşkudan uzak kaldığını, umudunu yitirmeye başladığını Sayın Keleş’in görmesi gerekiyor.