BDP heyeti, Adalet Bakanlığı'na başvurarak Öcalan'la görüşme talebinde bulundular, kamuoyuna da 'son gelişmeleri ve siyasi yaklaşımlarını değerlendirmek istediklerini' açıkladılar. BDP'li Demirtaş, Kışanak, Türk ve Tuğluk, bu ziyarete izin verilmesinin başlıbaşına önemli bir siyasi gelişme olacağını vurguluyorlar.

BDP'lilerin böyle kritik bir aşamada Öcalan'a görüşmek istemeleri farklı şekillerde yorumlanabilir. Bu görüşmenin Öcalan'a düşünce açıklama veya onu yönlendirmeye çalışma amacı taşımadığı, Öcalan'dan talimat ve istikamet almak istedikleri söylenebilir.

Öncelikle şu hususu vurgulamak durumundayız: BDP'nin sahici bir siyasi aktöre ve müstakil bir siyasi varlığa dönüşebilmesi için Öcalan'a endeksli hareket etmemesi, örgütün siyasi şubesi gibi kendisini konumlandırmaması, kendi politikasını kendi kurullarında belirleyebilmesi gerekiyor. Halihazır tabloya baktığımızda bu hiç de kolay görünmüyor. Çünkü BDP'li vekiller, güçlerini örgütten aldıklarına, Öcalan'ın işaretiyle şu anki konumları elde ettiklerine inanıyorlar. Böyle olunca siyasette güç sahibi olabilmek halktan veya parti içi dinamiklerden değil örgüt yönetiminden geçiyor. BDP kendi siyasi hedeflerini ve amaçlarını belirlemek, kendi yol haritasıyla hareket etmek yerine örgütün amaç ve hedeflerini gerçekleştirmek, örgütün değirmenine su taşımak için gayret sarfediyor. Öcalan'la görüşme talebi, BDP'ye yüklenen sivil ve müstakil görünüme uygun düşmüyor.

Görüşme talebinin önemli bir sebebi, 'durumu anlama' çabasıdır. Malum, seçimden yeni çıkılmasına ve anayasa yapımına yönelik büyük ümitler olmasına rağmen PKK terör eylemlerine sarıldı, süreç bir anda yüksek düzeyli çatışma ortamına sürüklendi. Öcalan'ın son avukat görüşmesindeki söylemi bu durumu körükleyecek mahiyetteydi. BDP çevresi ve kısmen de Kandil, Öcalan'ın söyleminin ne derece taktik amaçlı olduğunu, ne derece kesin ve ana strateji haline geldiğini anlayamadı. Bunun üzerine ilk haftalarda bir şaşkınlık, sessiz kalarak durumu geçiştirme çabası gözlendi. Avukat görüşmelerinin bir daha yapılamaması, Öcalan'ın yeni talimatlarda bulunmasına, yeni bir istikamet vermesine imkan vermedi. Kandil'in süreci kendi anlayışı istikametinde yönetmeye kalkması ise BDP'nin siyasi alanını oldukça daralttı. Şimdi BDP'liler, Öcalan'a görüşüp durumu anlamaya, önlerini görmeye çalışıyorlar. Bunun, durumdan şikayet etme, seçilen yöntemin kendilerine ve Türkiye'ye zarar verdiğini aktarma görüşmesi olamayacağı çok açık. Çünkü Öcalan karşısında kimse dut yemiş bülbül olmaktan öteye gidemiyor.

BDP'nin Öcalan'a görüşmek istemesinin bir sebebinin de, Kandil karşısında İmralı'dan güç devşirme olduğu söylenebilir. BDP, PKK, HPG, Öz Savunma Birlikleri, KCK gibi unsurlar yanında en zayıf halka durumunda. Bir KCK'lı seçilmiş belediye başkanına emirler yağdırabiliyor, DTK PKK sözde komiserlerinin talimatıyla hareket etmek zorunda kalabiliyor, Kandil'in söylemleri BDP'ninkini çoğu zaman bastırabiliyor. Tüm bu yapılar içinde BDP muhatap alınacak tek meşru ve yasal unsur. Ama illegal yapılar, BDP'nin kendini geliştirmesine imkan vermiyor. BDP de zaten diğer yapıların kendisine alan açtığını düşünüyor ve durumdan da çok rahatsız görünmüyor. Böyle olunca Öcalan'ın zaman zaman şikayet ettiği illegal-legal yapıların iç içe geçmesi sorunu, hukuki alanda sorunlar üretiyor. İllegalite üzerine hukuken gidildiği zaman ise BDP bunu siyasi bir baskı olarak takdim etmeye çalışıyor. BDP'nin Öcalan'a doğrudan görüşme talebi, diğer unsurlar içinde öne çıkmak çabası olarak görünüyor.

BDP, ister durumu anlamak ve istikamet almak arayışında olsun, isterse diğer ilişkili yapılar karşısında güç devşirmeye çalışsın, siyasetini İmralı'yla ilişkilendirerek kendisine kötülük etmektedir. BDP, bölgede tamamen PKK ile bağlantı içindeymiş, onun bir parçasıymış gibi davranıyor, ama PKK ile ilişkisine dair eleştiriler karşısında tepki gösteriyor.

BDP'nin Öcalan'ı, siyasetin düzenleyici ve yönlendirici aktörü haline getirmeye çalışması liberal aydınların kendisine biçtiği rolü etkisizleştirecektir. Sorunların çözümünde Öcalan'ı muhatap göstermeyi tek politika haline getiren BDP'nin İmralı'yı siyasetin ana aktörü ve partinin fahri lideri gibi konumlandırmaya çalışması, son derece yanlış olacaktır, kendilerine de büyük zarar verecektir.