Soru şu: Yeniden yargılama nasıl yapılmalı? Ya da değişim sürecinin yol açtığı adli aksaklıklar nasıl giderilmeli?

Yargı yetkisine müdahale etmeden ve Ergenekon, Balyoz gibi davalarda 'makarayı tümüyle geri sarmadan' atılabilecek adımlarla ilgili önce dün söylediğimizi hatırlatmakta fayda var:

Adalet Bakanlığı hükme bağlanmış Balyoz gibi kararları kendi hukukçularına, tek tek hükümlülerin durumu ve kanıtlar açısından inceletip, haksız ve hukuksuz şekilde mahkum edildiği sonucuna vardığı kişilerle ilgili 'yazılı emirle bozma' talebinde bulunabilir ve Yargıtay Genel Ceza Kurulu'nda yeniden yargılanmayı sağlayabilir. Yeniden yargılamada yargıçlar için kıdem esası getirilerek blok oy veren çoğu üç yıl önce Yargıtay mensubu olmuş cemaat etkisi devre dışı tutabilir...

Bu durumda Veli Küçük gibi isimler değil, Ali Yasin Türker, Servet Bilgin gibi sahteliği adeta açık, bir iki imzasız görevlendirme belgesi dışında, aleyhlerine hiç bir kanıt bulunmayan ve 16-18 yıl hapis cezası almış kişiler üzerinden düzeltme yapılır...'

Demokrasi gibi hukuk içinde de çare tükenmez...

Yargılama yetkisine müdahale anlamına gelecek yeni düzenlemeler yapmadan mevcut mevzuatın, örneğin CMUK'un bu tür bir adıma imkan verecek yönleri bulunuyor.

İlki şu: CMUK'un 308. Maddesine göre Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı kesinleşmiş bir kararla ilgili olarak hükümlü lehine süre aranmaksızın Yargıtay Ceza Genel Kurulu'na itiraz edebilir. Adalet Bakanlığı sözünü ettiğimiz bir inceleme sonucu gerekli gördüğü hükümlüler için Yargıtay Başsavcısı'ndan bu yetkisini kullanmasını isteyebilir.

İkincisi şu: CMUK'un 309. maddesi temyizden geçmeden kesinleşen hükümlerde hukuka aykırı bir durum görülürse, Adalet Bakanı'na yazılı emir yoluyla yeniden yargılama talebinde bulunma yetkisi veriyor. Bu yetki bir kanunla genişletilebilir ve hükümlü lehine temyizden geçen durumlar için de uygulanır hale getirilir.

Üçüncü ise şöyle: CMUK'un 311. Maddesi durus¸mada kullanılan ve hükmü etkileyen bir kanıtın sahteligˆinin anlaşıldığı durumda yargılanma hükümlü lehine yenilenir diyor. Bir yasal düzenlemeyle bu yargıyı yenileme yetkisi Adalet Bakanı'na verilebilir. Bakanlık dosya çalışması üzerinden iddiaları inceler ve gerekli adımları atar.

Hükümlülerle ilgili yapılacak inceleme ve ardından gelecek bozma talebinin önemi, Ergenekon ve Balyoz gibi davalarda, bu dava ve dosyaların esasına halel getirmeden kişilerle ve onlara ilişkin suç delilleriyle ilgili bir gözden geçirmenin yapılması ve çürüklerin ayıklanmasına imkan vermesidir.

Bu yolla yapılacak olan, darbenin ve darbecilerin aklanması değil, eğer varsa (kanımızca var) haksız yere mahkum edilmiş kişilerin temize çıkarılması ve onlar üzerinden izlenen bir tasfiye politikasının ifşa edilerek ortadan kaldırılmasıdır.

Aksi durum ve tutum ülkede son yılda yaşanan değişim sürecini sıradan bir iktidar mücadelesiyle, bu çerçevedeki adli süreçleri sahtecilikle özdeş kılmaya çalışan arayışlara yol verir ki, bu, her anlamda yapılacak en büyük hata olur. Zira böyle bir tutum en azından Çetin Doğan gibi isimleri kahramanlaştırır.

Alper Görmüş'ten bir alıntıyla bitirelim yazıyı:

'Davalar boyunca öne sürülen kimi itirazları ve bu davaları yürüten adalet kadrolarına dair ortaya çıkan gerçekleri dikkate aldığımızda rahatlıkla söyleyebiliriz ki, en azından bazı sanıklar bakımından ortada ciddi kuşkular vardır ve mahkûmiyetlerine neden olan suçlamaların yeniden gözden geçirilmesi gerekmektedir.

Fakat Türkiye'nin 'zinde güçleri'nin 3 Kasım 2002 seçimlerinden hemen sonra, son 50 yıldan beri tanığı olduğumuz olağan faaliyetlerine yeniden başladıklarına dair benim hiçbir kuşkum yok. Bunu teyit eden üç sağlam belge var: Özden Örnek'in günlükleri, Mustafa Balbay'ın günlükleri ve Balyoz davası sanıklarının da inkâr etmedikleri ses kayıtları...'