Bayrampaşa’da belediye başkanvekilliği seçimi, AK Parti’nin ileri demokrasi, vesayetle mücadele ve milli iradeye bağlılık anlayışındaki dönüşümün son örneği. Durup kendilerine bakmak, nereden nereye geldiklerini çözümlemek istiyorlarsa mikro düzeyde bir test fırsatı sunuyor.

Gerçi mızıkçılık yapanın, allem kallem çamura yatanın CHP olduğundan eminler.

Evet, belki seçimde alamadıkları belediyeleri yargı baskısı altında CHP’den transfer edip zafer gururuyla rozet takan kendileri olabilir...

Ama milletin ferasetine, basiretine, yanlış anlamayıp doğru okuyacağına güveniyorlar.

Millete şöyle okuturlarsa işlem, helâlihoş tamamdır: "CHP’nin gerçek yüzünü görenler, ardına bakmadan kaçıp AK Parti’ye sığınıyor". O kadar.

Böylece milletin sandıktaki hatası da sandıksız düzeltilmiş oluyor.

Sandık sonucunu yanlış bulup düzeltene ne deniyordu, milli irade üzerinde vesayet kurmak neydi? Sandıkla, milletle inatlaşmak nasıl oluyordu? AK Parti'de modası geçmiş bunların, artık sormuyorlar sanmayın. Tüm zamanlar için geçerli cevabını bile veriyorlar, tabii ki her hâlükârda CHP'nin yaptığıdır.

Belediye transferlerine gürültü koparıp direndiğinde CHP'nin yavuz hırsız, AK Parti'ninse bastırılan mağdur ev sahibi gibi algılanacağına inançları buradan geliyor.

Dolayısıyla Bayrampaşa aynasında kendilerine bakmaya, demokrasi anlayışlarını test etmeye ihtiyaçları yok. Durmak da yok, kaldıkları yerden yola devam ediyorlar.

Bayrampaşalıların oylarıyla seçilen CHP'li Başkan Hasan Mutlu tutuklanmış, bazı meclis üyeleri de CHP'den istifa edince denge değişmişti. Belediye meclisinde başkanvekili seçilecekti. Turlarda başa baş kaldılar ve kura çekiminde CHP’li aday çıktı.

Halkın tercihini terse çevirerek belediye el değiştirmemiş, AK Parti'ye geçmemiş oldu.

Bunun hazımsızlığı çekilir mi, çekiliyor. Sandıkta kazandığı belediye AK Parti'nin elinden alınmış gibi tepki gösteriyorlar.

Şaka değil, AK Parti İstanbul İl Başkanı Abdullah Özdemir, CHP'yi oy gaspçılığıyla bile suçlayabildi.

Meğer CHP'liler, tek parti ve Milli Şef dönemi alışkanlıklarıyla AK Parti oylarını gaspetmişler. AK Parti de yargıya götürmüş, hakkın yerini bulmasını bekliyor.

O sırada AK Parti’de il başkanları peş peşe istifa ediyor. Çanakkale, Adıyaman, Elazığ, Ordu… Üç günde sekiz il başkanı.

"Beklenen performansı göstermedikleri" için Genel Merkez'den aflarını istemeye zorlandıkları söyleniyor. Ya seçildikleri kongreler, ya delege iradesi? Sorun edilmiyor.

Tasfiye yani arınma, temizlik operasyonu mu? Öyle yansıtanlar oluyor ama kapalı kutu.

2017’de, Ankara ve İstanbul başta, AK Parti büyükşehir belediye başkanlarının istifaya zorlanmasını hatırlatıyor.

Oylar partinin, dendi. Seçimle gelip seçimsiz gönderildiler. Yolsuzluk ve FETÖ’cülük zannı altında bırakılmışlardı, istifa edince yargıya taşınmadı.

'Metal yorgunluğu yaşayanları, yanlış yapanları kenara kor, yola devam ederiz' söylemiyle kapandı. Yanlışa bulaşmanın karşılığı, varsa hukuki cezası buymuş gibi.

CHP'lilere uygulanan yaptırım tarifesine benziyor mu?

Tartışmalı yargı süreçleriyle kaç belediye başkanları alındı, partinin İstanbul il başkanlığına kayyum atandı, Özgür Özel'in genel başkan seçildiği kurultay dahi mahkemelik.

Bari belediye oyları partinin sayılıyor mu?

Bu demokrasi havarisi Batı da çok çifte standartçı yahu.