CHP ve MHP'nin cumhurbaşkanı adayı Ekmeleddin İhsanoğlu vizyon belgesini basına sundu, gazeteci sorularını yanıtladı ve kampanyasını başlattı.

Basın toplantısına katılan gazeteciler arasındaydım.

İhsanoğlu yerini dolduran isim, sakin, iyi yetişmiş, bir muhafazakar elit. Dün bu özellikleriyle 2007 öncesine uygun bir cumhurbaşkanı adayı profili çizdi. Seçim parlamentoda yapılacak olsa, partiler üstü bir aday aransa bu iş için biçilmiş kaftan olurdu.

Ancak halk tarafından seçilecek, siyasi gücü ve meşruiyeti yüksek bir cumhurbaşkanlığı için doğru ve uygun bir aday olduğu söylenemez. Kamuoyunun tanımadığı, kim olduğunu, ne yaptığını yaşayarak, deneyerek değil, anlatım ve aktarımlarla öğreneceği bir

isimden söz ediyoruz.

İhsanoğlu bu çerçevede bakılırsa kendi başına siyasi bir öneme ve anlama sahip değil, siyasi bir taşıyıcı hiç değil. Daha çok, AK Parti'ye endeksli seçimlerde Erdoğan'ı engellemek, en azından gücünü azaltmak üzere tasarlanmış bir muhalefet projesinin 'aracı'.

Bunun dışında siyasi olarak simgelediği hususlar arasında altı çizilebilecek tek unsur temsil ettiği 'duruş' olabilir. Bu duruş ise, önemli ölçüde, parlamenter düzenin sembolik cumhurbaşkanlığını temsil etmesi ve bu çerçevede oy isteyecek olmasıyla sınırlıdır.

Peki söz konusu muhalefet projesi açısından İhsanoğlu ne ifade ediyor? Kampanya metni ve açılış konuşması bu konuda kimi ipuçları veriyor.

Konuşmasının bu açıdan ana unsurları şunlardı:

-Birlik ihtiyacı, kutuplaştırıcı dilden uzak sevgi ve saygı üslubu..

-Partilere eşit mesafede durmak, icradan uzak durmak ama ona yol gösterici olmak..

-Hürriyet, hukuk, katılımcı demokrasi üstünlüğü..

Bu unsurların her biri Erdoğan'a atıfla tanımlanmıştı. Erdoğan'a yönelik eleştirilerin yoğunlaştığı konularda bir 'anti-Erdoğan fikri' izinde yürümek diyelim. Erdoğan sert üslubu, hırçın dili, kutuplaştırıcı olmakla eleştirilen tarzı, başkanlık sistemi ve taraf cumhurbaşkanı arzusu, en nihayet AK Parti'ye yönelik otoriterleşme eleştirilerinin karşı kutbunu ifade eden katılımcı demokrasi ve hukuk meselesi, İnsanoğlu'nun niyet belgesinin temellerini oluşturuyordu.

Bu görüntü bile seçimlerin aslında Erdoğan etrafında olacağı, Erdoğan'ın Erdoğan'la yarışacağına işaret etmektedir.

İhsanoğlu'nun söyleminde bir sorun var: Sahicilik meselesi

Bu pek çok düzeyde ortaya çıkıyor. İhsanoğlu'nun vizyon belgesi ve vurguları kendi içinde bütün olan bir 'sentez'i değil, tersine 'eklektik', birbirine uymayan, iç içe girmemiş unsurları temsil ediyordu.

Vizyon belgesi son beş maddesinin dördünde, çevre, kamusal-kentsel alan, gençlik ve kadın gibi modern çevrelerin belirleyici gördükleri, değer kıldıkları, sosyo-ekonomik kategorilerin yerine koydukları hassasiyet unsurlarının yer alması, 'İhsanoğlu'nun muhafazakar değer sistemi hiyerarşiyle ne kadar örtüşmektedir' sorusu, sahicilik meselesini gündeme getirmektedir. Hele bu unsurların arkasında Gezi gibi anlara dair 'çapulcu' vari referansların, 'gençlere çapulçu dedirtmem' şeklinde ifadelerin yer alması sahicililiği daha da derine salar.

Evet, siyasi bir aday karşısında onun panzehiri olarak çıkmaya çalışacak siyaset dışı bir adayın kampanya startında dikkat

çekici unsurlar bunlar.

Özetle: Ekmeleddin İhsanoğlu'nun 10 Ağustos'da alacağı oy, temsil ettiklerinden değil, Erdoğan'a ona oy verecek seçmenin Erdoğan karşıtlığından ileri gelecektir.

İhsanoğlu'nun siyasi hayata olumlu katkıları olabilir mi?

Bir çok...

Erdoğan gibi onun da konuşmasına Fatiha suresiyle başlaması kişi ile siyaset arasındaki din merkezli mesafeyi de ilişkiyi de bir kez daha ortaya koymuştur. Bundan 10 yıl önce benzer bir durum bugün, devleti, askeri, İhsanoğlu'nu destekleyen gazetecileri 'hop oturtur hop kaldırırdı'. Geldiğimiz nokta bu açıdan önemlidir, İhsanoğlu buna katkıda bulunmuştur, bulunacaktır.

Yumuşak dili, çözüm sürecini desteklediğini söylemesi, 1915 olaylarından üzüntü duyması ve taziyeye katılması gibi hususlar da keza, İhsanoğlu'nun daha

şimdiden olumlu katkılarıdır.