ÖLDÜR BENİ SEVDA ŞARKILARINDA                          

Anlatır durur bizim oranın yaşlıları                          

Feryat ediyormuş gramofondaki köpek

Ağlatıyormuş akşam alacasını Hafız

İşte öyle bir gündü der bizim yaşlılar

Kumrular hiç kur yapmamışlar o gün

Hiçbir Ferhat dağları delmemiş

Hiçbir Kerem yanmamış sevdasıyla

Durmadan onu söyler bizim yaşlılar

Hiç iz yokmuş gözlerimde sevdaya dair

                            Doğuştan ölüydün derler sevdadan yana

                            Onun için sarı hüzünle okşamıştık seni

                            Soğuk yüzünü okşarcasına ölümün

Eğer bir hikâyen yoksa sevdaya dair

Bir kadının kokusu okşamıyorsa ellerini

Ve şarkılar ağlıyorsa doğduğun güne

Dediğine inanmak gerek bizim yaşlıların

Oysa bizim oralarda her yeni doğum

Bir sevda şölenidir bir kumru ayinidir                      

Kurt kuş bötü böcek sevişir o gün

Lodos poyrazla kıble yıldızla sevişir

Yeni umutlar takılır balıkçıların ağlarına

Bir kara görüp sevinir yitik denizciler

Bazen bir denizkızı gülümser sularda

Bazen bir inciyle sevişir yoksul balıkçı

Ağlat Hafız ağlat akşam alacasını

Hikâyem yok anlatacak sevdaya dair

Kadın kokuları hiç okşamadı ellerimi

Pencereme baykuş konar kumru yerine

Nasıl olsa eksi yazmaz ölümüm benim

Öldür Hafız öldür beni sevda şarkılarında

                                               Hasan ÖZTÜRK

         NAR ÇATLAR YÜREĞİMDE

Gece olur bir nar çatlar yüreğimde

Boş sokaklara vururum kendimi

Korkutur beni karanlığın gözleri

Ne zaman baksam ay tutulur üstelik

Gözlerim gökyüzünde dolaşır

Bir yıldız göz kırpsın diye beklerim

Ak bir bulut geçse derim tepemden

Ne yıldızlar göz kırpar ne bulut geçer

Her rüzgâr bir dert eser gecelerde

Her lodosta yağmur olur gözlerim

Her karayel benim umut hırsızım

Saçımın her teli poyraz hüznüdür

Rıhtımlara düşer yolum her gece

Yorgun bir vapur dinlenir iskelede

Yaşlı bir sarhoş yaslanır gecelere

Çöpçülere ilenir yaşlı bir köpek

Bazı gecelerde Venüs vurur denize

Üstünde beyaz giysiler denizköpüğü

Seni sanıp uzanırım ay ışığı sulara

Dokunmak isterim avuçlarım ay olur

Böyle koymazdı eskiden ayrılıklar

Sararmazdım sarı yaprak görünce

Hüzün kokardı ama severdim eylülü

Aynalar yüzüme vurmadan sonbaharı

Gece olur bir nar çatlar yüreğimde

Karanlık sokaklara vururum kendimi

Eskiden yağmurlar avuturdu yalnızlığımı

Şimdiyse lodoslarda yağmur olur gözlerim

                                                        Hasan ÖZTÜRK

YOKSUL BALIKÇI

                            Elif elif işlerdik sevdamızı

                            Geceleri en uzak yıldızlara

Yol vermezdi bulutlar ay ışığına

Göze gelmesin diye aşkımız

                            Yavaşça vururdu dalgalar kumsala

Sürsün sevişmemiz bitmesin diye

Mavilere boyardık kumsalı

Bazen denizde balık olurduk

Bazen gökyüzünde bulut

Bazen iki mavi kum tanesi

Gizlice izlerdi Yalıçapkınları

Kumsalda sevişmelerimizi

Delice sevişirdik tanrıçalara inat

Dalgaları salardı üstümüze

Deniz tanrısının kıskanç kızları                      

Kaç kez girdi kıskanıp aramıza

Tırmık tırmık sarhoş pavuryalar

                            Kaç şarkıyı ağlattı sevdamız

Ben sahillerin yoksul balıkçısı

Heyamolalarla büyüyen çocuk

Sen ay tanrıçasının kutsadığı

İmbatların çapkınca okşadığı

Bulutlarla gelip rüzgârla giden

Güzelliği Venüs’ü çatlatan kız

Belki yeniden doğarsın diye

Kaç kez aradı seni gözlerim

Balıkçı ateşlerinin küllerinde

Yitik incimi belki bulurum diye

Hep umutla açtım istiridyeleri

Durmadan hasret kanadı ellerim 

Avutmaz artık beni Orfe’nin çaldığı lir

El sallamasın geçen balıkçılar bana

Bilmezler müebbedi nasıldır aşkın

Bilmezler içimde yanan balıkçı ateşini

Matemli çığlıklarıyım martıların şimdi

Yüreğimde binlerce iskorpit dikeni

                                               Hasan ÖZTÜRK