Günümüzde birçoğumuzun sadece duvar saatlerinden ve o malum ötüşünden tanıdığı guguk kuşunun, çoğumuzca bilinmeyen bazı bazı şaşırtıcı özellikleri vardır.

Guguk (Cuculus canorus), göçmen bir kuştur. Kül grisi bu kuşun erkekleri dişilerinden, göğüs bölgesinin kızılımsı rengiyle ayrılır.

Baharın gelişini müjdeleyen ve isminin fonetiğine uygun ötüşüyle tanınan guguk kuşu, masum görünüşüne rağmen aslında tam bir kuluçka parazitidir.

Çünkü guguk kuşu yuva yapmaz, kuluçkaya yatmaz.

Harika bir gözlemcidir. Yumurtlama zamanı yaklaşınca, etrafındaki yuvaları büyük bir dikkat ve sabırla gözler. Hangi çift en güvenli yuvayı yapmışsa, hangi çift en çalışkan ve yuvasına düşkünse onların yuvasını
seçer.

Yuvanın hakiki sahibi olan anne kuş uzaklaşır uzaklaşmaz, saklandığı köseden hızla yuvaya gelir ve yumurtaların arasına bir tane yumurtlar. Yumurta sayısını denklemek için de, kumrunun yumurtalarından
birini alıp, yuvadan uzaklaşır ve yer.

Sonra kendi hayatına döner. Yumurtasıyla bir daha hiç mi hiç ilgilenmez...

Yılda 25 kez, tek tek yumurtlayan guguk kuşu, kuluçka parazitliği sayesinde her yumurta için ayrı ayrı kuluçkaya yatma zahmetinden kurtulmuş olur.

Yuvanın sahibi dışı kuş, guguk kuşunun yumurtasını kendi yumurtalarından ayıramaz. Çünkü guguk kuşu, hangi yuvaya yumurta bırakıyorsa, kendi yumurtasını, o kusun yumurtasının renk ve desenine benzer şekilde yumurtlayabilir.

Zaman içinde yumurtalar olgunlaşırken ilk çatlayan, kesinlikle guguk kuşunun yumurtası olur.

Diğer kuşlardan daha önce dünyaya gelen guguk kuşu henüz gözleri bile açılmadan kuşaktan kuşağa aktarılan kusursuz bir içgüdünün yardımıyla, inanılmaz akrobatik hareketler yaparak anne kuşun diğer yumurtalarını yuvadan aşağıya atmaya baslar.

Anne kuş, yumurtalardan çıkan guguk kuşunu kendi yavrusu zannederek besler. Bu beslenme, anne kuştan bile daha büyük hale gelinceye kadar sürer.

Guguk kuşu, bu aşamada da sinsi bir yaklaşım sergiler. Anne kuş, ağzında yem ile yuvaya geldiğinde, yavru guguk kuşu boynunu yiyeceğe doğru uzatır, kanatlarını aşırı derecede titretir, ağzını geniş bir şekilde açar ve devamlı olarak çığlık atar. Guguk kuşu, bu aşırı çığlıkları sayesinde, sadece yuva sahibi çiftten değil, yakın çevredeki diğer kuşlardan da yiyecek desteği alır.

Bu sayede diğer yavrulardan daha iyi beslenen guguk kuşu yavrusu, çok hızlı büyüyerek yuva sahibinin yavrularından daha iri ve güçlü hale gelir.

Anne kus, palazlanan kusun kendi yavrusu olmadığını anladığında ise, çoktan iş işten geçmiştir. Guguk kuşu, artik annesine kafa tutabilecek ve yuvadan uçabilecek hale gelmiştir.

Ah o guguk kuşları...

O her bahar, anne-baba ve kardeşlerine kafa tutan guguk   kuşları...

Ne kadar güzel ve masumane öterler, farkında mısınız..?