Arkadaşlarım, dostlarım sık sık bana sitem ediyor:

“Neden yazmıyorsun?”

Haklılar aslında… Feleğin çemberinden geçmiş, memleketin son 50 yılına tanıklık etmiş; kimi zaman olayların içinde bulunmuş, kimi zaman da bunun bedelini ödemiş biri neden susar ki? Yaşadıklarını, tecrübelerini gelecek kuşaklara neden aktarmasın?

Kalemi elime aldığım günden bu yana sayısız siyasetçi, belediye başkanı ve bürokratla aynı masada oturdum, fikirlerimi paylaştım. Seçilmelerinde karınca misali emeğimiz olan belediye başkanlarının çoğuyla zamanla yollarımız ayrıldı; yıldızımız barışmadı, küslüklerimiz oldu.

Hiç unutmam… Görev süresinin bitimine iki yıl kala, dönemin belediye başkanı Cüneyt Yemenici, özel kalem müdürü İsmail Kural ile birlikte Oxijen Medya’ya gelmişti. Kendisine sahadan gelen kamuoyu yoklamalarının aleyhine olduğunu söyledim.

“Bazı hatalarını düzeltirsen yeniden seçilebilirsin,” dedim. Ama daha odadayken, sözlerim bir kulağından girip ötekinden çıkmıştı.

Ayrılırken ona şu cümleyi kurmuştum:

“Ben gazeteciyim. Bu odadan nice milletvekili, parti başkanı, belediye başkanı, oda başkanı geçti. Bir gün sen de gideceksin. Ama gazeteci burada kalacak; çünkü o, yaşadığı şehrin hafızasıdır. Bizim önerilerimizi dikkate alırsan sen de, şehir de kazanır. Ama almazsan kaybeden sen olursun; şehir yoluna başkasıyla devam eder.”

Gazetecinin görevi, kentin sorunlarını gündeme taşıyıp çözümüne katkı sunmaktır. Yerel basının asli misyonu budur. Kurumlarla kurulan diyalog, bu görevi yapmaya engel değildir, olmamalıdır. Çünkü gazetecinin yazdıkları, kurumların ve siyasi iradenin işini kolaylaştırır; çalışmaların takibinde yol gösterici bir ortak işlevi görür.

Nasıl ki gazeteci yapılan her başarılı çalışmayı kamuoyuna duyuruyorsa, eksikleri de yazar. Bu bir kasıt değil, mesleğin doğasıdır.

Ama ne yazık ki bugün durum farklı… Parti ayrımı yapmaksızın söylüyorum; ister CHP, ister MHP, ister AK Parti olsun, yazdığınız en ufak bir eleştiri dahi hoş karşılanmıyor. Herkes istiyor ki sadece güzel şeyler yazılsın. Oysa hayat öyle değil. Su sorunu, hava kirliliği, temizlik, ulaşım ve daha nice problem biz yazmadık diye ortadan kaybolmuyor. Aksine, her geçen gün katlanarak büyüyor.

Eskiden siyasetçiler ve bürokratlar, sokağın nabzını tutmak için gazetecilerle sık sık bir araya gelir, farklı bakış açılarıyla kendilerini sınar, halkın gözündeki yerlerini anlamaya çalışırlardı. Ne yazık ki bu uzun süredir olmuyor. Sanıyorlar ki sosyal medya paylaşımlarıyla siyaset de, başkanlık da, bürokratlık da tıkır tıkır yürüyor…

Geçen gün İl Başkanı Hasan Şengüloğlu ve yönetim kurulu üyeleri ziyaretimize geldi. Ayrıntılarını başka bir yazıya bırakacağım ama faydalı bir fikir alışverişi oldu. Keşke bu tür görüşmeler daha sık yapılsa… Çünkü kazanan, inanın muhatapların kendisi olur.
Unutulmamalıdır ki:

Gazetecinin yaşadığı şehre en büyük iyiliği, eleştirmesidir.

Bugün bundan rahatsız olanlar olabilir. Var da.. Ama zaman, eleştirel haberciliğin haklılığını dün olduğu gibi bugün de, yarın da kanıtlayacaktır.