Finlandiyalılar hadi neyse; Kosova, hatta Libya’da yaşayan insanlar bizlerden daha mutluymuş…

 Sonunda galiba beni de ‘‘Türk’ün Türk’ten başka dostu ve seveni yok’’ cümlesiyle ifade edilen görüşe inandıracaklar.

Birleşmiş Milletler (BM) dünya ülkelerini çatısı altında toplayan bir örgüt. Daha çok uluslararası ihtilaflar savaşsız çözülsün, ülkeler aralarındaki sorunları savaşarak değil konuşarak çözsünler diye kurulmuştu BM. 

Nereden çıkmışsa ülkelerin vatandaşlarının mutluluğu da BM’nin ilgi alanına girmiş. BM Genel Kurulu, 2011 yılı Haziran ayında, ülkelere, sosyal ve ekonomik kalkınma kararlılığıyla halklarını mutlu etme ve daha iyiye doğru yönlendirme görevini vermiş. 

Nasıl kadın hakları için Avrupa Konseyi ‘İstanbul Sözleşmesi’ hazırladıysa, BM de mutluluk için ‘Bhutan Sözleşmesi’ yayınlamış.

Konuyu üstlenen Bhutan Krallığı da derhal kendi ilgi alanlarında dünyanın en kıymetli uzmanlarını toplayıp onların belirlediği değişik ölçülere göre her ülkenin halkına sağladığı mutluluğu her yıl raporlaştırmalarını sağlamış.

BM 20 Mart tarihini ‘Uluslararası Dünya Mutluluk Günü’ olarak ilan etmiş… 

Her yıl bu zamanlarda ‘Dünya ülkeleri mutluluk raporu’ yayımlanıyor ve o raporda ülkelerin vatandaşlarını mutlu kılmasını sağlayacağı düşünülen ölçüler tatbik edilerek belirlenmiş bir sıralamaya da yer veriliyor.

Korona ile boğuşulan 2020 yılındaki genel duruma dair olan 2021 raporu 20 Mart günü yayımlanmış bulunuyor.

Keşke ya böyle bir rapor yayımlanmasa ya da yayımlanmış rapordan keşke haberim olmasaydı.  

2020’de bizden mutlusu var mıydı?

Raporun giriş bölümünü atlayıp ülkelere puan vererek sıraladıkları listeye göz attığımda önce bir şaşkınlık yaşadım. Hani Türkiye’nin insanlarının mutluluğu yönünden ilk 10’a giremeyeceğini tahmin edebiliyordum. 2017-2019 yıllarına ait listede 68. sıradaydı Türkiye ve geçen yıl on basamak düşüp 78. sıraya yerleşmişti.

Gözüm yine vatandaşları mutlu ülkeler sıralamasında o aralarda bir yerlerde dolaştı.

Hadi korona yüzünden mutluluğumuz birazcık daha olumsuz etkilenmiş olsun düşüncesiyle bir on basamak aşağıya kadar indim.

Yok, yok, İlk 80 hatta ilk 90 ülke arasında Türkiye bulunmuyor…

Dünyanın en mutlu ve huzurlu ülkesi olarak ilk sıraya sürekli yerleşmiş Finlandiya (1) yine aynı yerde. Onu Danimarka (2), İsviçre (3), İzlanda (4), Hollanda (5), Norveç (6), İsveç (7), Lüksemburg (8), Yeni Zelanda (9) ve Avusturya (10) izliyor. 

Onlardan sonra Avustralya (11), İsrail (12), Almanya (13), Kanada (14), İrlanda (15), Kosta Rika (16), İngiltere (17), Çek Cumhuriyeti (18), ABD (19) ve Belçika (20) listede yer almakta.

İlk 20’de tek bir Müslüman ülke bulunmadığını fark etmişsinizdir.

Bahreyn (22), Fransa’nın (21) hemen altında, Birleşik Arap Emirlikleri (25), Suudi Arabistan (26), Kosova (33), Kazakistan (45), Kuveyt (47), Bosna-Hersek ((64), Kırgızistan (67), Yunanistan (68), Moğolistan (70),  Kuzey Kıbrıs (74), Rusya (76), Tacikistan (78), Libya (80) diye liste gidiyor…

Libya’ya gelince durdum.

İç savaş yaşanan ve Türkiye’nin düzen gelsin diye çaba gösterdiği Libya’da insanlar Türkiye’de yaşayanlardan daha mutlu olabilir mi?

Herhalde dikkatimden kaçmıştır diye sıralamaya en baştan yeniden göz attım.

Yok, yok, Türkiye ilk 80 ülke arasında yok.

Ermenistan (86), Bulgaristan (88), Azerbaycan (90), Arnavutluk (93), Gana (95), Türkmenistan (97), Bangladeş (101)…

Burada bir kez daha durdum ve gözlerimle 80 ile 100 arasını yeniden taradım.

Atlamamışım.

Gine (102), Güney Afrika (103) ve nihayet Türkiye (104)…

Venezuela (107), Irak (111), İran (118) ve Afganistan’dan (149) daha önde yer aldığımız için sevinecek değiliz herhalde. 

Üç yılda 68. sıradan 78. sıraya gerilemiştik, bir yılda 26 basamak inmişiz, şimdi mutlulukta 104. sıradayız.

Yine de unutmayalım: Parayla saadet olmaz

Kısacası, 2020 bize hayırlı ve uğurlu gelmemiş…

BM’nin teşvikleriyle oluşmuş bir kurulun her yıl aynı ölçüleri uygulayarak yaptıkları sıralamada ilk 100 ülke içerisinde bulunmayan bir ülkede yaşıyoruz.

Mutsuz insanlar ülkesi Türkiye…

Raporu hazırlayanlar arasında tek bir Türk yok. Bizi yakından tanıdığını varsayabileceğimiz türden isimler de sayılmaz raporcular. Her ne kadar BM tarafından ilan edilmiş bir günü her yıl hatırlatmak ve bu yolla ülkelerin kendilerine çeki-düzen vermesini sağlamak amacıyla oluşturulmuş bir komisyon tarafından hazırlanmış olsa da, bizi tanımayan kişilerden oluşan raporcular, bir takım verilere bakarak uzaktan yazmışlardır raporlarını…

Zaten medyamız, gazeteler ile TV kanallarının çoğu, her gün hatta her saat, Türkiye’de yaşadığımız için mutluluk duymamızı hatırlatan yayınlar yapıyorlar…

Şimdiye kadar hiç yüz vermediğim ‘‘Türk’ün Türk’ten başka dostu ve seveni yok’’ görüşüne gönlümün kayar gibi olmasının sebebi bu.

149 ülke sıralamasında 104. sırada yer alan bir ülkede yaşasak da, ben yine de ‘Uluslararası Dünya Mutluluk Gününüzü’ kutlarım.

Mutluluklar…

[Mutluluk konusunun ve BM adına hazırlanan raporun daha önce de burada üzerinde durmuştum. 2018 yılının son günü. Bir göz atın isterseniz.]