Malum gece ve ertesinde, bütün önemli kurumların cilaları bir bir döküldü. Yargı dökülmeye devam ediyor.

15 Temmuz bu yanıyla bir “devlet krizi” oldu. Bu devlet yapısıyla, bu kurumlarla ülkenin iyi yönetilmesinin mümkün olmadığı gerçeği ortaya serildi.

Bu kadar çok cephede savaşı kaldıracak bir yapımız olmadığını görebilirsek, yeniden inşaya başlayabiliriz.

Şu anda nekahat döneminde bile değiliz, sadece hastalıkların yayılmasını önlemeye çalışıyoruz.

Yeniden inşaya başlarken de, birkaç yıldır siyaseti geren konunun gündeme gelmesi kaçınılmazdır.

Bugünkü idari yapı,bu ağırlığı kaldırabilir mi, yoksa temel bir değişiklikle yapının tümüyle yenilenmesi mi gerekir?

Yani başkanlık sistemine geçerek, bütün idari yapıyı buna göre reforme etmeyi artık bütün unsurlarıyla düşünmek gerekiyor.

Başkanlık sistemiyle ilgili tartışma hep Tayyip Erdoğan üzerinden yapıldı. Ak Parti ortaya bir model getiremedikçe de tartışma bu tıkızlıktan kurtulamadı.

Başkanlık sistemi tekrar gündeme gelirken, Hükümet başkanlık sistemi önerisini halka götürecek, halk evet diyecek ve böylece başkanlığa geçilecek değildir.

Ak Parti başkanlık sistemini de içeren yeni anayasa önerisini Meclis’e getirecek, MHP’nin desteğiyle öneri Meclis’te kabul edilecek, sonra da halkın önüne gidilecektir.

Kaç yıldır bunu konuşuyoruz, ama ortada üzerinde tartışılacak bir taslak metin bile yoktur. TBMM dediğimiz yasama kurumumuz yıllardır ortaya medeni bir taslak çıkaramamıştır.

Eğer Ak Parti sessizce bir taslak hazırlamış ve bunu ortaya çıkaracaksa, bu da iyi bir şeydir, hiç olmazsa üzerinde tartışılacak bir temel olacaktır.

Konuyu hala Tayyip Erdoğan üzerinden tartışmaya çalışanların ise aslında bir hükmü kalmamıştır çünkü Erdoğan fiilen başkandır.

15 Temmuz’un faydası bütün kurumların yeniden inşa mecburiyetini ortaya çıkarması oldu. Ama eski zihniyetlerle yeniden inşa bir yana şu anki durumumuzu korumamız bile kolay değildir.

15 Temmuz’a Bakarken, bütün bu nedenlerle FETÖ’ye sıkışıp kalamayız.