CDU/CSU (Hıristiyan Demokrat Birliği / Hıristiyan Sosyal Birliği) ve SPD (Almanya Sosyal Demokrat Partisi) anlaştı; Almanya, nihayet yeni hükümetine kavuşuyor.

Yeni diyoruz ama aslında mevcudun devamı olacak bu hükümet.

Bakanlıkların partiler arasındaki dağılımında bazı değişiklikler olacak, kabinede yeni isimler yer alacak ve CDU/CSU-SPD koalisyonu -eğitim yahut emeklilik sistemindeki bazı irili ufaklı yeniliklerle- kaldığı yerden devam edecek.

***

CDU lideri Angela Merkel nasipse bir dönem daha başbakan.

Bu iyi.

Merkel yönetimiyle son senelerde ciddi krizler yaşandı ama bu gibi krizleri aşma potansiyelini de Merkel sunuyor.

‘Günün sonunda Ankara ile aramızdaki meseleleri tatlıya bağlamalıyız’ diye düşündüğüne dair işaretler veriyor Merkel.

Sıkça yapıyor bunu.

En son, geçen ayki Bulgaristan ziyareti esnasında, meselelerin çözümü için Türkiye ile derli toplu ilişkilere ihtiyaç duyduklarını ve bir AB-Türkiye Zirvesi’nin “Türkiye Cumhurbaşkanı ile bizleri ilgilendiren tüm konuların masaya yatırılması için güzel bir fırsat” olacağını söylemişti.

***

Koalisyonun SPD ayağı da göz kırptı Türkiye’ye.

Dışişleri Bakanı Sigmar Gabriel’in, evinde misafir ettiği Türkiyeli mevkidaşı Mevlüt Çavuşoğlu’na kendi elleriyle çay ikram etmesi, ilişkileri düzeltme yönündeki bir iradenin ifadesinden başka ne olabilir?

Önümüzdeki dönemde Gabriel’in yerini, geçen sene SPD’nin genel başkanlığına seçilen Martin Schulz’un alacağı anlaşılıyor.

İnşaallah o ‘çay ruhu’ devam eder.

***

Ankara’nın Schulz’la tatsız hatıraları yok mu?

Var.

Gabriel’le de vardı ve unutuldu gitti işte.

Schulz’la da yeni bir sayfa açılabilir.

Geçen eylül ayındaki genel seçimlerden sonra SPD’nin menfaatinin muhalefette kalmakta olduğunu savunan ve CDU/CSU ile koalisyonu tazelemeye karşı çıkan Schulz, Almanya’nın menfaatini düşünerek bu tavrını nasıl değiştirdiyse, Ankara ile ilişkiler konusunda da yine Almanya’nın menfaatini düşünerek tavrını niye değiştirmesin?

***

CDU/CSU, az kalsın, Türkiye ile iyi ilişkilere metelik vermeyen FDP (Hür Demokrat Parti) ve Türkiye’ye yaklaşımı fevkalade irrasyonel olan Yeşiller’le koalisyon kuruyordu.

Schulz’un dışişleri bakanlığına gelmesi bazı riskler doğursa bile, Merkel ve arkadaşlarının iktidar ortağının yine SPD olması Türkiye için rahatlatıcıdır.

***

Yeni(lenen) CDU/CSU-SPD koalisyonu, yukarıda mezkûr ‘göz kırpışları’ ve ayrıca Diyanet imamlarına yönelik casusluk soruşturmasının kapatılması gibi adımlar ile beraber düşünüldüğünde, Berlin-Ankara hattındaki sıkıntıların aşılması ümidini ifade ediyor.

Bu ümidi gölgeleyecek söylem ve eylemlerden uzak durmak, iki ülkenin de menfaatinedir.

Mesela, Almanya, Türkiye’ye sattığı Leopard 2 tanklarının modernizasyonu konusunda kriz çıkarırsa, bir müddet daha eski hamam-eski tasa talim etmek mecburiyetinde kalınabilir.

Yazık olur.