Zalime ve zulmeden cani İŞİD e karşı gün tüm insanlığın omuz omuza direnmesini gerektiriyordu.

Hürriyet'in 'yıkıp geçtiler'; Evrensel'in 'sınırsız dayanışma' manşetiyle verdiği sınırı geçip Kobanê'de destek için gittik.

Mehmetçik benzin istasyonu toplanma yerimizdi.Otobüslerimize el konuldu.Firmalar için otobüs vermek riskli olduğundaan eski otobüsler ile yola hazırdık ancak İst.valiliği çıkış izni vermediğinden saat 19.00 a kadar bekledik ve yola çıktık.Üç yerde kimlik kontrol arama yapıldı.Suruç'a geldiğimizde halkın sevgisi ile karşılandık caddeden geçişimiz coşku dolu insanlarla merhabalaşımız duygudaşlığın ve dayanışmanın coşkusuyla yorucu yolculuğu unutturmuştu. Kobani sınırına geldiğimizde ise zor şartlar içinde yaşam savaşı veren insanlara kötü şartlar içinde İşid den kaçıp sığınan çaresiz insanlarla yüzleştik,o gece sınırda battaniyelere sarılarak nöbet tuttuk.

Sabah ise Kobaniye gitmek üzere Mürşit Pınar kapısına gittik, asker polis ve tankları aşmamız kolay olmadı mayınlı araziden geçmeye razı beşbine yakın insandık. 

Sağda solda mayınlı arazi ortasında incecik hattan yürüdük,kucağında 1-2 yaşındaki bebeği, elinde silahla sokağında nöbet tutan kadınlardan savaşın ortasında doğan bebekler ve kumdan sakalları sertleşmiş, bastonlu-silahlı yaşlılar ve direnen Kobani halkı ve gerillalar bizi coşkuyla karşıladı.

...Kobanê'den tekrar Türkiye sınırına döndüğümüzde ise mayınların arasındaki savaş karşıtı vatandaşlarına, mayınlara basınlar diye gaz bombaları atan askerin, acımasızca zulmü ile karşılandık ve "yumurtalık" kapısına gideceksiniz anonsu ile yine kendi halkına gaz bombası sıkarak mayınlı arazilere kaçmamızın koşulları sağlandı. Yirmi kilometreden fazla yürüyerek susuz  vaziyette ne ile kim ile karşılaşacağımızı bilmeden ilerledik, İşid sürpriz yapabilirdi.Gerçi asker İşid i aratmadıya...!

Kapıda beş saat bekletildik ancak sadece biz yoktuk İşid den kaçan Suriye halkı ineği arabası çocukları ile oradaydı.

Bizlere ayrılmamız ayrı yerde toplanmamız gerektiği anaonsu yapıldı.Tc.vatandaşlarını alacağız diyerek yine bekletilerek psikolojik baskı yapıp provoke çıksın diye beklendi.Bayrak olmayacak, sembol olmayacak, puşi örtü olmayacak dendi tomalar silahlar üzerimize çevrilmiş durumdayken vur emrimiz var diyerek nasıl olduysa içimizden birisi olmadığı açıkken, sözde teli tutup çeken oldu gerekçesiyle içeri alacağız diye çağrılan halka gaz bombası ve silah atışı başladı karanlıkta herkes kaçıyordu mayınlı arazilerde ölmemiz için ne gerekiyorsa yapıldı.

Herkesin karanlıkta gaz ve ateşten kaçıştığı noktada yerde gözlerimi açıp kaçmak istedim ancak görmüyordum.Sırılsıklam olduğumu iki yiğit kadın kolumdan yakalayıp kenara kaçırdığında farkettim.

Kendilerine can borcum var.Sonradan öğrendiğim Nusaybin belediye başkanı Sara ve meclis üyesi Fatmanın koluma girmesi ile yürüyebildim

Aradan iki saat geçti içeri almaya başladılar ancak basın kartımızı gösterdiğimiz için bize daha kötü muamele yapıldı.

Tacizler,küfürler, hakaretler kötü muameleler ile "İşit bunları doğrasaydı da kurtulsaydık" diyen Türk askeri ile göz göze geldiğimde bunun resmini iki kere çekin diyerek gülüşünü unutmayacağım.Gazeteci üç arkadaş aynı sıradaydık Zeyno ya dönüp bana söylediği sözü duyan asker şimdi seni burada doğrarım görürsün demekle kalmadı,basın kartını ve eşyalarını aldı.

Evet resimlerimiz çekildi ve araçlara binerek arkadaşlarımızın hepsinin çıkışını bekledik, yola çıktık.

Yazması yaşamaktan çok kolay elbette,acıyla,ölümle, zulüm ve faşist muamele ile yüzleşmek yaşamda var olmamın direnmenin insanlık için yaşamanın bedeli ne kadar ağır olursa olsun vazgeçmeyeceğimi güncellemiş oldu.

Bu gün yine giderim demek içinse mazeretim var artık asker için "İşitin doğramadığı ve aslında doğranmayı hak eden birisi olduğum için".

Zalime, zulüme,tecavüze,baskıya,işkenceye direnen halkların yanında olmak AKP nin sponsorluk yaptığı İşid e karşı onur ve her dünya vatandaşı olanın"İNSAN" olmanın gereğidir diye düşünüyorum.Kobani ise onca yürekli insan varken bu saatten sonra hiç düşmeyecek,yaşasın Rojova devrimi,yaşasın İşid e direnen YPG-YPJ