Mayıs 2016;

Çalışabilir nüfus 58 milyon 621 bin kişi.

Çalışan sayısı ise, 27 milyon 221 bin kişi.

Aradan tam 5 yıl geçti. Ve şimdi durum ne?

Mayıs 2021;

Çalışabilir nüfus 63 milyon 572 bin kişi.

Çalışan sayısı ise, 27 milyon 844 bin kişi.

Evet, aradan geçen 5 yılda;

çalışabilir nüfus tam 4 milyon 951 bin kişi artıyor ama çalışan sayısında artış sadece 623 bin kişi.

5 yılda net iş bulanların sayısı sadece bu 623 bin kişi.

Evet, sadece 623 bin kişi iş buldu bu toplam 5 yıllık sürede.

Ama 50 yıl önce yağ kuyruğunu hatırlayan toplumun bir kesimi bugün yaşanan işsizliği hatırlayamıyor-görmüyor bile.

***

Burada bir detay daha var.

Çalışabilir nüfus artışı 4 milyon 951 bin ve bunların içinden iş bulan sayısı sadece 623 bin kişi. Yani çalışabilir yeni nüfusun 4 milyon 328 bin kişisi iş bulamadı. Ama işsiz sayısı aynı dönemde sadece 1 milyon 102 bin kişi artmış.

Acaba TÜİK (4.328 bin - 1.102 bin = 3 milyon 226 bin kişi) bu kalan 3 milyon 226 bin kişiyi ne yaptı?
İşte onlar umudunu kaybedenler kulübüne kaydedildi. Artık ne işsiz gözüküyorlar ne de iş arıyorlar.
Bu ne anlama geliyor? Şöyle ifade edelim:

Eğer çalışabilir nüfusun işgücüne katılımı Mayıs 2016’daki gibi %51,8 olsaydı, 63.572 bin kişinin 32.930 bini işgücü piyasasında olacaktı. Ve 27.844 bin çalışan düşüldüğünde işsiz sayımız 5 milyon 086 bin ve işsizlik oranımız da %15,4’e çıkacaktı.

Ama şimdi işsiz sayımız 4 milyon 237 bin ve işsizlik oranımız da %13,2 çıkıyor.

TURGUT ÖZAL DÖNEMİ VE ERDOĞAN BAŞKANLIĞI

İşsizlik konusunda sıkça kendisini kıyasladığı Turgut Özal dönemi ve Erdoğan’ın Başkanlık dönemine kısaca bakalım.

1982-1991 arası 10 yılın ortalamasında 15+ yaş nüfus 30 milyon 752 bin kişi. Bu nüfusun 17 milyon 198 bini işgücü piyasasında; yani Özal döneminde umutsuzluk çok az ve işgücüne katılım oranı %55,9.

Ve çalışan sayısı da 15 milyon 757 bin kişi.

Böylece Özallı yıllar Türkiye›de ortalama işsizlik tam yüzde 8,4 olarak gerçekleşmiş.

Burada işgücüne katılım oranının yüksekliğini yeniden not düşelim.

2017-2021 Erdoğan’ın fiili Başkanlık dönemi:

Ortalama 15+ yaş nüfus 61 milyon 361 bin kişi. Bunun yüzde 51,8’i işgücüne katılmış ve ortalama 27 milyon 876 bin kişi çalışmış. Bu ortalamaya göre Erdoğan dönemi işsizlik oranı ise yüzde 12,3.
Durun bakalım... Eğer umutsuzluk artıp eve kapanma ve iş aramadan vazgeçilmeseydi ve Özal dönemi gibi iş aransaydı ne olurdu?

İşte o zaman işsiz sayısı 3,9 milyon yerine 6,45 milyon kişiye çıkar ve işsizlik oranı da %18,8 olurdu.

Kısaca söylersek;

aynı varsayımlara göre

Özal %8,4 işsizlikle Türkiye›yi yönetti

Ama Erdoğan son 4,5 yılda Türkiye’yi %18,8 işsizliğe getirdi.

Ya da şöyle söyleyelim: Erdoğan’ın fiili Başkanlık döneminde (2017-2021) Türkiye ortalama 6,5 milyon işsizlik yaşadı. Özal yaşasaydı ve iktidar olsaydı bu işsiz sayısı 2,9 milyon kişide kalacaktı.
Fark sanırım burada yatıyor.

Özal ve Erdoğan’ın yabancı sermaye bağımlılık oranlarına hiç girmedik. İsterseniz iki liderin yabancı sermaye bağımlılık oranlarını da yarın inceleyelim.