Kurban bayramı mübarek olsun.

Bir bayrama daha bilmem ne acılarla ne kederlerle giriyoruz girmesine lakin yakın geçmişte, hatta biraz daha uzakta İslam dünyasının zaten hüzünlü olmayan bayramı var mıdır? Hangi arifede, hangi şerefede bir öncekine nazaran derdi azalan bir İslam halkı olabildi? İki bayram arasında acıları dindirilebilen Filistin mi, Suriye mi, Uygur mu, Keşmir mi oldu? Yahut birbirine silah çeken “birbirinden daha Müslüman” öfkeli gruplar bir bayramdan ötekine köşesine mi çekildi? Mazlumunu korumayan, hakkını alamayan, kendi kendine zulmetmekten de geri durmayan büyük ve çaresiz bir coğrafyanın bayramıdır her bayram.

En zenginiyle çok fakiriyle, kalabalığıyla, ıssızıyla tamamının hamasetten ve slogandan başka müştereki olmayan bir dünyanın bayramı neşeli mi olacaktı ya… Coşkulu, heyecanlı ve gururlu mu olacaktı?
Bencil ve sabit fikirli, despot, kurnaz ve iki yüzlü rejimlerin gölgesinde bayram bu kadar olurdu, öyle de oluyor.

Esasen hüzün de kolaylıkla hak edilen bir hal değildir. Hüzünlü olmak için önce hüzne isyan gerekir. Ne hazin ki bu büyük coğrafyada hüzne karşı çaba da yoktur. İslam dünyası çaresizliğine çare diye ağlaşmaktan başka yol bilmez haldedir. Kendini adam edemeyen toplumlar coğrafyanın kaderinden dem vururlar. Kendi halkına zulmedenler ötekinin zulmüne parmak sallayıp, ötekinin mağdur ettiğinin kaderiyle oynamaktan çekinmezler.

Bu coğrafyanın halkları teknolojide yetersizdir. Bilimde, sanatta, kültürde, mimaride eksiktir. İnsan hakkından, ifade hürriyetinden, hukuktan, adaletten habersizdir. Diplomaside çaresizdir, demokraside ise imkansızdır. Hasılı, bir toplumu, bir ülkeyi, bir dünyayı var edecek bütün değerlerde nasipsizdir.

Bayramın da seyranın da acılı olması tesadüf değildir. Filistin’de, Uygur’da, Keşmir’de yaşanan her acı hikayede İslam aleminin kaleminden çıkmış bir cümle mutlaka vardır. Ya ihmaldir ya bencillik ya kayıtsızlıktır ya da umursamazlık…

Hayaller, yalanlar, sloganlar işe yaramadıkça öfke ve şiddet artar, Müslümanlık namına İslam’a ağır yükler bindikçe biner. Her bayram biraz daha ağır olur her bayram biraz daha umutsuz.

Böyledir, ne yazık ki bizim bayramımız.