Futbol maçlarında seyircilerin attığı “hükümet istifa” sloganına bile dayamadılar.

Öfke kustular.

Mevcut düzene hazır kalıp üreten küçük ortak, üyesi olduğu kulüpten ayrıldı. Yapılanı siyasi kaos arayışının bilinçli bir parçası olarak gördüğü açıkladı. Taraftarların cezalandırılmasını istedi. Maçların seyircisiz olarak oynanmasını talep etti.

Büyük ortağın etrafındakindeler, bakanlar filan, hemen harekete geçtiler. Slogan atan kulüp taraftarlarının başkanlarını defalarca arayıp uyardılar.

Kulüpler Birliğini, federasyonu “esas duruşa”, devletin yanında olduklarını açıklamaya davet ettiler. Kimi İl Güvenlik Kurulları, Kayseri-Fenerbahçe maçında olduğunu gibi, slogan atabileceğinden şüphelenilen taraftarları, Fenerbahçe taraftarlarını tribünlere almamaya karar verdi. Aranan kimi kulüpler, “onların, yani devletlerinin yanında” olduğunu açıkladı.

Öyle ya!

Onlar devlet…

Ve hükümet demek devlet demektir, nokta!

Demokrasi dışı düzenlerde bu böyledir.

Yaptıkları iş bilinmedik değil. Pek çok otoriter ve popülist rejimdeki mekanizmayla yol alıyorlar. Birlik, bütünlük, millilik iddiaları ve şemsiyesi altında, tersini yapıyor ülkeyi bölerek yönetiyorlar.

Bizi destekleyenler, bizden olanlar ve olmayanlar, yani diğerleri ayrımına dayanıyorlar.

İtiraz edenler, tepki gösterenler, farklı düşünenler, özgür akıl yürütenler, hak talep edenler diğerleri sınıfına giriyor. Diğerlerini onlarla aynı haklara layık olmayan, tehdide, zorbalığa, hakarete, adaletsizliğe mübah vatandaşlar, gruplar olarak görülürler. Bunların her eylemleri, her tavırları, her itirazları şüpheyle karşıların, bozgunculuk sınıfına sokulur.

Peki onlar kimdir?

Onlar kendilerine göre iktidarın doğal sahipleridir.

Sahip bile az kelime…

Onlar iktidarı, doğruyu, milliyi temsil ederler; hatta bunların özneleşmiş halleri olduklarını düşünürler.

Kendilerine verilen her tepkiyi, doğruya, milliye, devlete verilen tepki olarak kabul ederler. Her itiraz, bütünlüğü, birliğe, devlete yönelik itiraz anlamını taşır.

Peki biz dedikleri?

Suskun, disiplinli, itaatkar, faydacı, kimlik ötesi akıl yürütmeyen, gözünü liderin ağzından çıkacak iki kelimeye dikmiş, dikmek zorunda kalmış ya da dikmek zorunda bırakılmış kitlelerdir.

Özetle, onlar, bizi temsil ederler.

Onlar hükümettir. Hükümet devlettir. Devlet onlardır.

Ülkedeki siyasi iktidarın, rejimin tarifi bu şema arkasında gizlidir.

Adını nasıl koyarsanız koyun seçimli seçimsiz tüm otoriter sistemlere ortak denklemdir bu.

Bunların adları, baskı kurma sistemleri ve düzenekleriyle değişir.

Korku salanları, simgesel baskı kuranları vardır. Aşağılayanları vardır. Bunlara kanun baskısını etkileyenleri vardır. Bunları aleni, kılıfsız yapanları, yani en koyuları vardır.

Maç örneği açık değil mi?

İdeal düzen anlayışlarını da ortaya koyan bir örnek…

Futbol alanına gir, sloganları denetlemeye çalış, bu alanı siyasallaştır ve biz ve diğerleri diye iki böl…

Şimdi iki tür kulüp ve taraftarı var onlara göre…

Bizden olanlar ve diğerleri…

Yazık bu ülkeye…

Bu ülke bu yönetim zihniyetini hakketmiyor.