30 yıldır Kürt sorunundan ötürü kan döküldüğü, ağır çatışmaların seyrettiği bir ülkede yaşıyoruz.

PKK'nın 1999'daki tek taraflı, üstü örtülü çekilme kararı bir yana bırakılırsa, böyle bir noktaya ilk kez gelmiş bulunuyoruz.

Murat Karayılan, dün, Kandil'de 'Öcalan'ın talimatı üzerine 8 Mayıs tarihinden itibaren kademeli olarak silahlı güçlerimizi geri çekiyoruz ve geri çekilmeyi en kısa sürede tamamlamayı hedefliyoruz' diyordu.

Öcalan vurgusunun altını özellikle çizmek gerekir.

Kandil'in açıklaması ve 6 maddeli çekilme planı, Kürt siyasi hareketinin tümüyle Öcalan'ın çizdiği sınırlar dahilinde hareket ettiğinin ve edeceğinin göstergesidir.

Geri çekilmenin hiç bir koşula, en azından karşı adıma bağlanmadığı da ortadadır. Karayılan'ın açıkladığı 6 madde, sırasıyla 'çekilme fiilini, tarihini, çekilecek birimlerin gidecekleri yeri, saldırı olmaması talebini ve bunun gözlenmesi gereğini' ifade ediyor.

Anlaşılmaktadır ki, silahların susması ve silahlı PKK'lıların Türkiye sınırları dışına çekilmesi işi, 'askeri aşama' bir kaç ay içinde tamamlanacaktır.

Artık kan akmayacaktır. Silahlar konuşmayacaktır.

Barış süreci ve Kürt meselesinin çözümü, bundan sonra siyasi araçlarla, uzlaşma ve mutabakatlarla devam edecektir. Kürt siyasi hareketi taleplerini bu zeminde dile getirecek, mücadelesini bu zemin üzerinde verecektir.

Bunun ne denli önemli olduğu kimilerince algılanmasa da, Türkiye'nin gerek Kürt sorununda gerek kendi öyküsünde kritik, kurucu ve hayati yeni bir sayfa açtığı ortadadır.

Bu sayfa 'demokratik yeniden yapılanma' başlığını hakkediyor.

Daha şimdiden Türkiye çatışma çözümünde kendi imkanları ve koşulları içinde keskin bir yol aldı ve kendisine has bir model üretmeye soyundu.

Bu model siyasi ve demokratik alanın genişletilmesi fikri ve mutabakatı üzerine kuruludur. Kürt meselesine ilişkin sık gündeme getirilen, sorulan 'alma-verme işlemi' de ancak bu genişleme zemini içinde anlam kazanmaktadır.

İkinci aşamada siyasi iktidarın, Kürt Siyasi Hareketinin, gözlemcilerin, yorumcuların ortak bir şekilde vurguladığı gibi işte bu genişleme aşamasıdır, siyasi ve demokratik alanın genişlemesi hamlesidir…

Kabul etmek gerekir ki, bu ikinci aşama en az birinci kadar zorlu olacaktır.

Gerek Kürt taleplerinin karşılanması, gerek Türkiye'nin bütünlüğünün yeni bir dil ile vurgulanması ve kurgulanmasını içerecektir.

Bu noktada anayasa ve anayasa hazırlıkları son derece önemli bir imkan olarak karşımızda duruyor.

İki noktanın altını özellikle çizmek gerekir.

Bu bir demokratik yol alışın gücünü, kalıcılığını sağlayacak ilk unsur toplumsal onay ve meşruiyettir.

Türkiye'nin bu konuda yol aldığını sık yazıyoruz. Ancak endişe ve soruların da altını çiziyoruz. Önümüzdeki günlerde bir yandan onay, öte yandan endişe ve sorular etrafında bir siyasi seferberlik yaşanacağı ortadadır. Ve her kişiye, her vatandaşa bu açıdan sorumluluk düşmektedir. Kuru itiraz yerine kurucu nitelikte öneri ve tartışma ortamı hayatidir.

İkinci unsur ise muhalif siyasi partilere, özellikle CHP'ye ya da kimi CHP milletvekilerine ilişkindir. Yeni sayfanın yazımında katılımcı olmaları, görüş ve endişeleri istikametinde yeni sürecin parçaları haline dönüşmeleri gerek uzlaşma gerek çoğulcu sonuç alabilme açısından önemlidir.

Evet barış treni kalkıyor…

Binme zamanıdır…