Önceki gün Murat Karayılan ANF'ye şunları söylemiş:

“Seçime savaşla gitmek ve iktidarda kalmak isteyen AKP zihniyetinin geliştirdiği topyekun savaş kapsamında barış mitingi kana bulanmıştır. Ankara saldırısı 20 Temmuz günü Suruç'ta gerçekleşen bombalı saldırının bir devamıdır. AKP ile devlet içindeki bir kesim savaş konusunda uzlaşarak IŞİD'le birlikte hareket ediyorlar...”

PKK uzunca bir süredir bu söyleme dayanıyor, kendi kitlesini bu dille seferber etmeye çalışıyor. Bu dil, bölgenin ve ülkenin siyasi gerçeklerine teğet bile geçmeyen bir nitelik taşısa da, keskin inançlı ve keskin muhalif kesimlerde belli bir algıyı yerleştirmek için kullanılıyor. Türkiye'de ve Ortadoğu'da, hatta Batı'ya bu algıyı yaygınlaştırmak bugün “Kürt siyasi hareketi savaş stratejisi”nin önemli ayaklarından birisi olarak karşımıza çıkıyor.

Nasıl?
PKK'nın bir meselesi var: Rojava'da siyasi olarak kökleşmek, orayı da kapsayan bütüncül bir ulus haritası oluşturmak. Çözüm sürecinin hızla ilerlemesine engel olan ana faktör de aslında Rojava meselesinin devreye girmesi oldu. Suriye'nin Kuzeyi'nde ortaya çıkan siyasal ve toplumsal enerjinin Kürt hareketi ve Türk devleti için ifade ettiği farklı anlamlar farklı istikametlere evrildikçe gerilimler arttı.

Bugün gelinen noktada Kürt hareketinin 20 bin kişilik YPG gücünü İŞİD'le mücadelede uluslararası güçlerle ittifak yapabilecek tek güç olarak takdim etmesi, bunun üzerinden meşruiyet arayışı ve hak talebi ihtimali, Türk hükümetinin IŞİD'le ilişki içinde gösterilerek Rojava'dan uzak tutulmaya çalışılması, PKK'ya yönelik operasyonların IŞİD'e yarar operasyonlar olarak lanse edilmesi, temel stratejilerinden birisi olmuştur. Bu strateji AK Parti'ye, kimliğine ve politikalarına yönelik keskin bir söylem üzerinden yürütülmektedir.
Evet, durum buysa, ki bence budur, Karayılan'ın yukarıdaki sözleri sarf etmesinde, AK Parti IŞİD denkliği kurmasında şaşırtıcı bir yan yok.

Şaşırtıcı olan Türkiye'deki sol hareketlerden liberal eğilime kadar muhalefetin şimdiye kadar hiç olmadığı oranda, faydacı bir istikamette, bu savaş dilini benimsiyor olması, kendilerini Kürt hareketinin ve araçlarının peşine takan bir yol tutturmasıdır
Bu durum sanıldığı gibi sadece Türkiye'de siyasi gelişmelerden kaynaklanan kutuplaşmanın bir sonucu değildir. Aynı zamanda farklı dönemlerde farklı biçimlerde karşımıza çıkan “monolitik, tahammülsüz, cemaatçi, faydacı” bir siyasi kültürün de tezahürüdür.
Bu görüntü, tartışma ve eleştiri zemininin şiddet ve öfke dolu bir dile, önyargılara doğru kaymasına ve bunun içerdiği tehlikelere işaret ediyor. Kaymadan elbette siyasi iktidar dili ve AK parti çevreleri muaf değil, aynı hışım o kesimde at koşturuyor. Ancak bugün konu muhtemelen IŞİD'in yaptığı hem Kürt hareketini, hem Türkiye'nin bölge politikasını hedef alan bir terör eylemine yönelik “muhalefet anlamlandırmaları ve bunun içerdiği ağır riskler olunca, o kefe ağır basmaya başlıyor.

Yapılması gereken aslında Türk siyaseti ve bölge dinamiklerinin arasındaki iç içe geçişler ve bunda siyasi iktidarın payının tartışması olmalıdır. Eğer varsa, gerçek eleştiri zemini burada karşımıza çıkar.

Muhalefetin bir dönem elden bırakmadığı bugün ise eline daha sert bir silah alarak arka plana ittiği bu eleştiri sahası, hükümetin İslamcı, mezhepçi politikaları izlediği, Suriye'de yanlış yaptığı ve Ortadoğu sorunlarını Türkiye'ye taşıdığı iddiaları üzerine kuruludur.
Bu iddiaların karşılığı nedir? Hükümetin bölge politikasının bugün yaşanan gelişmelerde, Suruç ve Ankara'daki saldırılardaki payı var mıdır? Bugün bölge-Türkiye ilişkileri iç dinamiklerimiz açısından nasıl seyrediyor?
Bunlar yanıt aranması gereken sorular, tartışılması gereken konular.
Yarına...