Geçmişi karanlık siyasi olayların üzerine gidilmesi demokratik sistem için elzemdir. Bunlar sadece yüzleşmeyi değil, aynı zamanda hesaplaşmayı, sadece hesaplaşmayı değil aynı zamanda arınmayı kuşatırlar.

Ergenekon ve Balyoz davaları, Diyarbakır'da sürmekte olan JİTEM davaları, 28 Şubat dönemiyle ilgili Ankara'da başlatılan soruşturma bunlar arasında yer alıyor.

Bir başkası özel harekâtçı Ayhan Çarkın'ın itirafları sonrası açılan, Susurluk döneminin faili meçhul cinayetlerini içeren soruşturma...

Malum, Mehmet Eymür bu çerçevede gözaltına alındı.

Eymür'ün gazetelere yansıyan ifadesi, sürmekte olan genel "soruşturma-kovuşturma-arınma süreci"nin örtülü kalan yönleriyle ilgili, bildik, ama önemli soruların bir kez daha sorulmasına yol açıyor.

Bakın neler diyor Eymür ifadesinde:

"Tarık Ümit, yapı itibariyle kontrol edilmesi zor bir kişiydi. Asabi, kavgacı bir şahıstı. Hem MİT Başkanlığı'nda hem de Mehmet Ağar'ın talimatı ile emniyet adına çalıştı... İnfaz işleri arasında Savaş Buldan, Hacı Karay, Adnan Yıldırım cinayetlerinde bizzat görev aldığını kendisinden öğrendim... Bu olayı, eski Çırağan Oteli'nin karşısındaki yokuşun ortasında, ismini hatırlamadığım bir otelde bana anlatırken bu kayıt yapılmış. Bu kayıtlar MİT'te de bulunmaktadır..."

"Tarık Ümit göreve geldiğim ilk günlerde bana '40 kişilik ölüm listesi'ni gösterdi. Bazılarının üzeri çizilmişti. İnfazları vardı. Behçet Cantürk ismi de çizilenler arasındaydı. Bunları MİT Müsteşarlığı'na rapor ettim..."

"Şahin Arslan, Fevzi Arslan, Vedat Serhat, İsmail Karaoğlu cinayetleri özel harekâtçılar tarafından gerçekleştirildi. Fatih Bucak, MİT'e alınan beyanında, Topal cinayetinin özel harekatçılar ve Sedat Bucak'ın içinde olduğu ekip tarafından gerçekleştirildiğini, Topal'ın 6 milyon dolar vermemesi üzerine işlendiğini söyledi..."

Altı çizilmesi gereken Mehmet Eymür'ün bildikleri ve söyledikleri değil sadece...

Aynı zamanda referansları...

"Bu kayıtlar MİT'te bulunmaktadır, MİT Müsteşarlığı'na rapor ettim, MİT sorgusunda anlattı..." gibi cümleler, akla, açık bir soru getiriyor:

MİT neden bu bilgileri kendisine sakladı ve hâlâ saklıyor?

MİT Müsteşarı Atasagun'un Cumhuriyet Gazetesi temsilcisi Balbay ve yazarı İlhan Selçuk'a, "1. Ordu ihtilâle hazırlanıyor" dediği ortaya çıktığı zaman da aynı soru sorulmuştu.

Benzer bir durum yıllar önce beni de içine almıştı. 90'ların sonunda 1978 katliamıyla ilgili davada mahkeme MİT'e "elinde bilgi var mı" diye sormuş, "hayır" yanıtı almıştı. Ben de bunun üzerine MİT'in elinde bilgi olduğunu gösteren bir yazı kaleme almıştım. Ve dönemin MİT müsteşarı Sönmez Köksal imzalı, "MİT'in mahkemelere bilgi, belge verme geleneği olmadığını" belirten ibretlik bir suç duyurusu üzerine, gizli belgeyi ifşa ettiğim gerekçesiyle 25 yıla yakın hapis istemiyle yargılanmıştım.

Faili meçhul cinayetler soruşturması yürüten ve Eymür'ü sorgulayan savcı, MİT'ten bilgi, belge ve kayıt istemiş...

Umarız Köksal Sönmez'in mantığıyla karşılaşıp "boş yanıt almaz"...

Çorum, Maraş, Sivas katliamları, Kürt meselesine bağlı ya da diğer faili meçhul cinayetler ve elbette Dink cinayeti...

Bunlarla ilgili ciddi bilgilere sahip, ama tarafsız bir gözlemci gibi olup biteni seyreden, bu işlere karışmış suçluları kendi istihbaratı için kullanmakla yetinen bir yapı olabilir mi?

Neden böyle davranır bu istihbarat örgütü?

Soğuk savaş gelenekleriyle hareket etmeyi sürdürdüğü için mi?

İşin içinde olduğu için mi?

Akla bu gelir...

Değil mi ki, Hrant Dink'i tehdit eden MİT'çilerle ilgili hâlâ ortada somut bir gelişme, bir açıklama bulunmamaktadır...

İstihbarat sisteminin demokratikleşmesi ve denetimi açık toplumların en önemli hedeflerinden birisidir.

Türkiye değişiyor...

Herkes, her şey sorgulanıyor...

Peki MİT?

O kara kutu...

Yeni müsteşar Hakan Fidan'ın temsil etmesi gereken iç değişme, yüzleşme, temizlenme değil midir?