Fenerbahçe ciddi sıkıntılı bir dönemden geçiyor. Aziz Yıldırım’ın başkanlık yaptığı 20 yıl zarfında ezeli rakini Galatasaray, Fenerbahçe’ye fark attı, dördüncü yıldızını taktı; arada bir de UEFA Kupası kazandı.

Aziz Yıldırım Fenerbahçe’de sadece en uzun başkanlık yapan isim değil… Aynı zamanda en çok Galatasaray şampiyonluğu gören isim. Galatasaray’ın 10 şampiyonluk kupası kaldırmasına tanıklık etti.

Haksızlık etmeyelim, Aziz Yıldırım’ın kulübe önemli katkıları oldu. Stadyumun tamamen kulüp imkanlarıyla yeniledi, müthiş bir spor salonu kazandırdı, tesisleri yaptı, amatör sporlara önem verdi.

Fotoğraflar, Fenerbahçe'nin Resmi Sitesi fenerbahce.org'dan alınmıştır.

Ama aynı zamanda kulübün borcunu ödenmesi imkansız bir noktaya getirdi. Dolar ve Euro’nun bu artış hızında, İstanbul’un diğer iki kulübüyle birlikte iflas ettirdi Fenerbahçe’yi…

Bir başka gerçek daha var. Sıkılmak ve yenilenmek isteği. İnsanlar istikrar ister elbette ama değişim, canlılık, heyecan da ister. Aziz Yıldırım taraftarın yenilenme, değişim arzusunu kırdı. Gidiş zamanını doğru belirleyemediği ve kalmak için her türlü numarayı denediği için Fenerbahçe taraftarının da antipatisini kazandı açıkçası.

Real Madrid’in üst üste üç Şampiyonlar Ligi Kupası kazanmış teknik direktörü Zinedine Zidane bile, ‘Değişim gerekli’ diyerek istifa ederken Yıldırım açık başarısızlığına rağmen koltukta kalmakta ısrarlı.

Bu açıdan Erdoğan’a benziyor…

Ama bir farkla. Sayın Yıldırım hayatta hiçbir şeyi yönetmiş değil. Çalışan sayısının parmakla sayılacak kadar az olduğu bir şirket sahibi…

Ne iş yaptığı çok net değil. Askeri ihaleler olduğunu biliyoruz o kadar.

Başarısız yönetim modeli futbol takımının halinden belli. Futbolu çok iyi bildiği iddiasında, eli sürekli takımın içinde ve sonuç ortada. Basketboldan anlamıyor ve işine karıştırmayan karakterli bir coachla çalışıyor orada… Oradaki başarıda ortada…

Ali Koç ise yönetici olmak yetiştirilmiş genç bir adam. Koç Holding’in içinde görev üstlenmiş, iş yönetmiş birisi. İnsan idaresini, siyasetle ilişkiyi biliyor. Herşeyden önemlisi dil ve dünya biliyor. Vizyonu var, hayalleri var.

Daha da önemlisi, bunca varlığın içinde hayatın ve zamanını Fenerbahçe’ye adamak istiyor… Fenerbahçe için önemli bir şans. Kongre salonunun havası rüzgar Ali Koç’tan yana olduğunu gösteriyor.

Ancak Ali Koç’un seçilmesinin Fenerbahçe için sorunların sonu olacağını düşünmek yanlış. Fenerbahçe’nin durumu bu açıdan da Türkiye’ye benziyor.

Kur artırıyor, stad ve Fenerium gelirleri hem düşüyor; hem de Türk Lirası elde ediliyor. Borçların dolar ve Euro ile olduğu, gelirin Türk Lirası ile sağlandığı bir düzen sürdürülemez. Bu sadece Fenerbahçe için değil, tüm kulüpler için geçerli.

Fenerbahçe’nin büyük şirket muhasebesi, finansmanı bilen bir kadroya ihtiyacı var. Ali Koç’un kadrosunda bu isimler var. Ayrıca, kulübü profesyonel bir yapıya kavuşturacak bir akıla da ihtiyaç var.

Hepsinden önemlisi ise değişim. İnsanlar Aziz Yıldırım’ı görmekten, sürekli kumpas, mağduriyet söylemi dinlemekten bıktı. Recep Tayyip Erdoğan’dan sıkıldığı gibi, Aziz Yıldırım’dan da sıkıldı.

Evet, Erdoğan da ilk döneminde tıpkı Aziz Yıldırım gibi önemli işlere imza attı, başarı hikayesi yazdı… Ama sonrasını biliyoruz…

17-25 Aralık yolsuzluk dosyaları sayesinde derdinin bambaşka olduğunu gördük. Artık derdi sadece kendisi, ailesi ve yakın çevresindeki işadamları…

Yıldırım için de mesele ‘ben’ meselesi haline geldi.

Doğrusu, koltuğu kendi eliyle Ali Koç’a devredip Fenerbahçelilerin gönlünde taht kurmaktı yapmadı… Kendisini, Fenerbahçe kongresinde yuhalanacak hale getirdi maalesef.

Adil ve eşit seçimlerin tarihe karıştığı bir dönemden geçiyoruz. Fenerbahçe kongresi de bunun bir başka örneği. Ayak oyunları başarılı olur ve Yıldırım kazanırsa, Fenerbahçe kaybedecektir.

Hem de ağır biçim de...