Matrix filminde, aynı kara kedi iki kere geçince bunun kötüye işaret olduğunu anlayıveriyorlar hemencecik. Déjà vu, aslında Matrix’te bir ‘kaymaya’ işaret ediyor. Yani temelde meydana gelen bir değişiklik, basit bir tekrarla ortaya koyuyor kendisini. 

Son haftalarda Amerikan basınında MİT Müsteşarı Hakan Fidan hakkında çıkan kara propaganda yazıları da uğursuz bir Déjà vu duygusu yaratıyor insanda. The Wall Street Journal ve Washington Post’un yazarları şık kıyafetlerin içinde, kadife eldivenlerinin içine sakladıkları ellerini sallayarak, fevkalade ‘medeni’ bir şekilde konuşuyorlar ama önünde durdukları duvarın arkasından çok kötü kokular geliyor. 

Fidan, Suriye’deki cihatçıları örgütlemekle, İsrail hesabına çalışan İranlıları İran’a ihbar etmekle suçlanıyor. Türkiye’nin Suriye’de oynadığı rolü biz de eleştiriyoruz. Ama Amerikan medyasında çıkan yazıları okuduğunuzda, bunların bir eleştiri, uyarı falan olmadığını, belli çevreleri manipüle etme amacı taşıdığını görüyorsunuz. 

Bu yazıların Türkiye’yi Suriye politikası konusunda sıkıştırmayı, İran’dan alınacak doğalgaz ve Çin’den alınacak savunma sistemleri için cezalandırmayı amaçladığını söyleyenler oldu.

Şüphesiz ki bunlar etkili olabilir. Ama ben, gazetelere parça parça bazı bilgiler vererek onları yönlendiren Amerikan ve İsrail istihbaratlarının daha büyük bir oyun planları olduğunu düşünüyorum. Bu yazıların amacı Erdoğan ya da Fidan’ı belli konularda politika değişikliğine zorlamak değil bence; veya olsa olsa bu ikincil bir hedef olabilir. 

Asıl hedef, başta Amerikan yönetimi olmak üzere, bütün Batı’ya AK Parti hükümeti ve Erdoğan’ın birlikte çalışılması mümkün olmayan, güvenilmez, fanatik ve radikal bir İslamcı olduğunu kanıtlamak. 

Bugün Hakan Fidan’a karşı gerçekleştirilen küçük küçük hamlelerle, parçalarını gördüğümüz bu fotoğrafın ana gövdesi 24 Ağustos’ta yine The Wall Street Journal’da yayımlanan bir yazıyla ortaya konmuştu. Russel Mead imzasıyla yayımlanan bu makalenin başlığı, ‘Amerika’nın Ortadoğu’da başarısızlığa uğrayan Büyük Stratejisi’ (The Failed Grand Strategy in the Middle East). Mead’e göre, Obama yönetiminin Ortadoğu stratejisi bütünüyle başarısızlığa uğradı. Bu strateji ‘ılımlı İslamcılarla’ birlikte Ortadoğu’nun demokratikleştirilmesini öngörüyordu. ABD yönetimi AK Parti gibi ılımlı İslamcılarla birlikte çalışarak Ortadoğu’ya demokrasi getirecek, İslamcı terörist örgütleri marjinalleştirecekti.

Ancak Mead’e göre ABD yönetimi bu hedefleri belirlerken büyük hesap hataları yaptı: Desteklenen İslamcı grupların olgunluk ve kapasitelerini yanlış okudu; bu politikanın ABD’nin önemli müttefikleri Suudi Arabistan ve İsrail üzerindeki etkilerini hesaplayamadı; bölgedeki terörist hareketlerin yeni dinamiklerini anlayamadı vd.

Mead tabii AK Parti ve Erdoğan’a da uzun uzun göndermelerde bulunuyor: Erdoğan gazetecileri tutuklattı, medyayı tehdit etti, kaba bir şekilde gösterileri bastırdı. Partinin ön saflarındakiler artan oranda şirazeden çıktılar; Yahudileri, telekineziyi ve diğer gizemli güçleri suçladılar vd.

Maalesef bu söylenenlerin bir kısmı doğru; ancak Mead tabii ki bütün bunları Türkiye’nin hayrı için sıralamıyor. ABD yönetimine “Ortadoğu politikanı değiştir, eski fabrika ayarlarına geri dön” diyor. Nitekim ‘Mısır ordusu, İsrail ve Suudi Arabistan’ın ABD’yi hiçbir zaman hayal kırıklığına uğratmadığını’ söylemesinden nasıl bir Ortadoğu hayal edildiğini anlıyoruz. 

Mead’in bu yazısı ve son haftalarda art arda çıkan Fidan yazıları, birkaç gün önce eski İsrail Dışişleri Bakanı Avigdor Lieberman’ın Facebook sayfasına yazdığı “Erdoğan radikal bir İslamcıdır” cümlesini bütün Batı’nın kafasına kazımak istiyor. Ve tabii, “Bu radikal İslamcılarla demokrasi falan olmaz” cümlesinin de muhataplar tarafından söylenmesi bekleniyor. 

AK Parti hükümeti, bu çemberi, daha fazla demokrasi ve AB ipine daha sıkı sarılarak mı kırmaya çalışacak; yoksa daha fazla komplo teorisi, daha fazla İsrail karşıtlığı, daha az demokrasiyle bu çevrelerin ekmeğine yağ mı sürülecek, hep birlikte göreceğiz...