Türkiye'de uğradığı manevi linç esnasında sözleri hiç duyulmadı bile…

Ama bana sorarsanız Cem Özdemir bütün Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları için fevkalade önemli bir şey söyledi…

“Benim kökenimde Ermenileri koruyan Kütahya valisi var” dedi.

***

Sözünü ettiği, 1915'te Kütahya'yı devasa bir insani yardım kampına çeviren çok kıymetli valimiz Faik Ali Ozansoy'dur.

Cem Özdemir bizlere, bu ülkenin geçmişinde katliamlarda, pogromlarda, acımasız, merhametsiz ve insanlıktan uzak uygulamalarda iştah ve iştiyakla yer alan insanlarla özdeşleşmek zorunda olmadığımızı hatırlatıyor.

***

Bu konuda ben de Cem Özdemir gibi düşünüyorum.

***

Bana kalsa, bu ülkenin kan ve gözyaşı dolu tarihinde, vicdanını dinleyip emirlere karşı çıkan, ölümü, sürgünü, dışlanmayı göze alıp mağdurlara yardım eden, elleri öpülesi o harikulade insanların heykellerini bu ülkenin dört bir tarafına dikerdim.

1915'te heykeli dikilecek çok insan var, Konya Ereğli'de “Gâvursuz memleket mi olur” deyip göğsünü Ermenilere siper eden “Deli” Mustafa Ağa; Ermeni dostlarını aylarca evinde saklayan Urfalı Hacı Halil hemen aklıma gelenlerden ikisi…

***

1943'te gayrimüslimlere kan kusturmak için getirilen Varlık Vergisi'ne direnen, böyle vicdansız bir uygulamanın parçası olmamak için istifa eden İhsan Arat, Ekrem Türkay, Faik Öktem gibi bu ülkenin yüz akı memurlarının heykellerini maliye bakanlığının önüne dikmek isterdim…

6-7 Eylül 1955'te gözü dönmüş, sırtları derin devlet tarafından sıvazlanmış kalabalıklar Ermeni, Rum ve Yahudi'lerin iş yerlerini, evlerini talan eder, ırzlarına göz dikerken, üniformasını üzerine geçirip, silahıyla tek başına kalabalıkların önüne dikilen Kurmay Albay Reşat Mater, vicdan sahibi her insanın gurur vesilesidir.

***

Tabii bütün bu kahramanlar, bu ülkenin utanç sayfalarının içinden çıktılar.

Ve o utanç sayfaları o kadar çok ki…

***

Onlardan birisi de 1934 Trakya pogromlarıdır.

21 Haziran günü başlayıp 4 Temmuz günü sona eren, devletin buharlaşıp gözden kaybolduğu, sokakların, Yahudi vatandaşlarımızın evlerine, iş yerlerine saldıran çapulcular tarafından işgal edildiği bir sayfadır bu…

Bu pogromun anlatıldığı bütün kaynaklarda yine bir kahramandan söz edilir. Hiçbir yerde adını öğrenemedim. Her yerde ondan, Yahudileri kurtarmaya çalışırken öldürülen jandarma onbaşı diye söz ediliyor.

***

Trakya pogromunun 82. yıl dönümünde bu onbaşımızın aziz hatırası önünde saygıyla eğiliyorum.

Bu ülkenin gerçek bütün kahramanlarının da ruhları şad olsun diyorum.