Aslında bugün içimden hiç yazı yazmak gelmiyordu, muhtemelen kıştan bahara geçişin küçük kırgınlıkları da insanın ruhsal dünyasını olumsuz etkiliyor. Ancak memlekette yaşanan soğan-patates şenliklerini görünce müthiş bir duygu karmaşası yaşadım ve bir anda bu şenliğe katılmazsam hayatımda bir eksiklik olacağı hissine kapıldım.

Hemen belirtelim, iktidar “soğan-patates lobisi”ne karşı müthiş bir zafer kazanmış durumda… Bilindiği gibi iki yıl önce soğan-patates üreticileri ürünlerini depolarda saklayarak fiyatların yükselmesine yol açtıkları gerekçesiyle “hain” ilan edilmiş ve Türkiye’nin bütün şehirleri soğan-patates çadırlarıyla donatılmıştı. Gerçi AK Parti biraz da bu çadır manzaraları yüzünden yerel seçimlerde büyük hezimet yaşadı ama neyse…

Çünkü dünyanın hangi ülkesinde olursa olsun bu tür çadır görüntüleri fukaralık göstergesidir. Eğer siyasi iktidarlar halkın en doğal gıda ihtiyaçlarını uygun fiyatlarla temin edemiyorlarsa, meydanlarda “ekonomimiz uçuyor” söylemlerinin toplumda bir reel karşılığının olması mümkün değildir.

Özellikle yerel seçimlerde yaşanan hezimetin ardından, artık iktidar da çağ atladı… Önce çiftçiyi komploculuktan azat etti, devletin vali ve kaymakamları fakir fukarayı toplayarak 10 kiloluk kuru soğanla 20 kiloluk patates çuvallarını törenle dağıtmaya başladılar.

Doğrusu ortaya çıkan manzarayı görünce bu törenlere eğlenceli demek içimden gelmiyor. Her ne kadar davul ve zurnayla bir şenlik havası oluşuyorsa da, ihtiyaç sahiplerini şovun parçası haline dönüştürmek son derece yaralayıcı… Düşünün ki soğan-patates tırları şehrin girişinde davul zurnayla karşılanıyor ve kurulan kürsülerden fakir fukaraya, cumhurbaşkanının himmetiyle bu yardımların geldiği nutukları atılıyor.

İhtiyaç sahiplerini kuyruğa sokup soğan-patates çuvallarıyla valilerin, kaymakamların zafer pozu vermesinin hikmetini galiba hiç anlayamayacağız. Oysa iktidara iliştirilmiş medya şu günlerde müthiş bir zafer coşkusu yaşıyor… Boy boy yayınlanan fotoğraflarda zafer kazanmış komutan edasıyla poz veren valilerin, kaymakamların önünde başı öne eğik bir şekilde soğan çuvalını teslim alan ihtiyaç sahiplerinin o hüzünlü görüntüsü muhtemelen onlara muktedir olmanın, ya da muktedirlerle kol kola olmanın hazzını yaşatıyor.

İşte Patates-soğan çadırlarından sonra ekonomide geldiğimiz başarı hikayesinin son resmi bu… Yoksulluğun yenildiğini, artık ülkede fakir kalmadığını bütün dünyaya ilan eden Türkiye, davul zurna eşliğinde fakirlere soğan-patates dağıtıyor…

Almanya, Fransa, İngiltere, Kanada ve Amerika da bizi bu yüzden kıskanıyor, refah toplumu haline gelmemize tahammül edemiyorlar. Çünkü onlar ‘sosyal devlet’in ne anlam ifade ettiğini bilmiyorlar. Oysa biz açlık sınırının altında yaşayan milyonlarca insanımıza soğan-patates dağıtıyoruz, askıda ekmek kampanyaları başlatıyoruz ve evlerine kömür-makarna göndererek ne kadar yüksek insani hasletlere sahip bir ülke olduğumuzu bütün dünyaya gösteriyoruz…

Şu anda Türkiye’de yaşanmakta olan bu absürt hal, aslında siyasi bir yenilmişliğe işaret ediyor. Çünkü ilk on yılında olduğu gibi güçlü siyasi akla sahip olan bir AK Parti’nin böylesine soğan-patates görüntüleriyle övünen bir Türkiye’den öncelikle kendisinin rahatsız olması gerekir. Bilir ki bu görüntüler ekonomik iflasın ve siyasi tükenmişliğin resmidir.

Ekonomide hiçbir dönemde olmadığı kadar derin bir kriz yaşıyoruz ama kendimizi teselli etmek için Karadeniz’de gaz buluyoruz. Turizmde batıyoruz ama Ay’ı fethe hazırlanıyoruz. Salgın felaketinde birinciliğe koşuyoruz, aşımız yok ama başka ülkelere aşı hibe ediyoruz.

Büyük ve güçlü ülkeyiz ama Merkez Bankası’nın 128 milyar dolarının başına ne geldiğini bir türlü öğrenemiyoruz…