Sezin ÖNEY
Yaz boyu, medya genelinde “koalisyon kulisleri” gündemdeyken, ısrarla başka bir koalisyonu yazmıştım: Asker- sivil koalisyonunu…
Kürt Meselesi’nde, tarih tüm coğrafya ile Türkiye’yi de başka bir yere getirdi: Kürtlerin devletleşme sürecindeki doğum sancılarına. Irak ve Suriye artık fiilen bir bütün hâlinde işleyebilen devletler değiller. Kürtleri de, kendi içlerinde farklı siyasi yönelimleri olduğu gerçeğine rağmen, bu “işlemeyen devletlerin” sınırlarına hapis tutmak mümkün değil. Türkiye, bununla yüzleşmek zorunda… Türkiye devleti ve devletin fena hâlde etkisi altındaki siyaseti de, cesaretle bu yüzleşmeyi yapamadığı için, Kürt Meselesi gene ve yine, “terör sorunu” boyutuna indirgenerek, “askerî çekicin” ezeceği bir konuymuş muamelesi görmeye başladı.
Bu yaz, bir dönüm noktasıydı.
AKP, ciddi biçimde siyasi destek darlığına düşmüştü; nakde ihtiyacı olanın acil kazanç kapısı bulma çabası gibi, en kolay kazanabileceği tabana yöneleceği belliydi; yani milliyetçi oylara, özellikle de partilerinin aşırı statikliğinden sıkılmış olan, dinamizm arayan MHP tabanınkilere… Öte yandan, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın, “devletleşme” mücadelesi sözkonusuydu. Ülkenin son 15 yılına damga vuran, tüm siyasi hedeflerine er veya geç ulaşan Erdoğan, “devlet adamı” olarak; hattâ “devletin” kendisi olarak herkes tarafından kabul görmek istiyordu.
AKP’nin iktidarda kalma, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın ise, “devletleşme” ülkülerinin kapısı, Türkiye’de farklı kesimlerin milliyetçiliğinin ortak paydası olan “asker”i, “ordu”yu yaslanacakları sağlam kaya olarak arkalarına almaktan geçiyordu.
Ordunun yönetim kademesinde, sivil siyasetin tavırları ile ilgili rahatsızlık, memnuniyetsizlikler olduğu muhakkak; ancak, tehdit algısında ortaklaşma zoraki ittifakları bile son derece sağlam ve uzun soluklu kılabilir. Hele ki, ortak tehdit algısı, sıcak çatışmada aynı cephede yer almaya dönerse…
“Silah arkadaşlığı” kavramı boşuna ortaya çıkmış değil…
Normal şartlarda…
Türkiye’nin sınırında oluşan Kürt yönetimleri ile ilgili devlet ufkunu, sivil siyasetin çizmesi gerekir. Eğer, askerî kanadın bu konuda tehdit algıları varsa, savaş yoluna gitmeden de nasıl bir “güvenlik politikası” oluşacağını, sivil siyaset belirlemelidir.
Türkiye’de işler ters tarafından oldu gibi gözüküyor; devletin güvenlik bürokrasisinin kaygıları, iç politikada sonuç elde edilmek için kullanılmışa benziyor…
Üstelik de, devletin, Türkiye dışı odaklı güvenlik kaygıları, Türkiye’nin içinde, Diyarbakır, Cizre, Silopi gibi il ve ilçe merkezlerine askerî operasyonla sonlandırılmaya çalışıldı, çalışılıyor.
Peki…
Kendi şehirlerinizi, ağır askerî operasyonlarla savaş bölgelerine çevirme kararını alırsanız ne olur?
Öncelikle, Türkiye’de devletin, kendi eliyle kendi sınırlarını geriye çekmesi sonucunu doğurursunuz. Sınırınızın hemen dışında bir “PKK devleti” kurulacak kaygısıyla hareket ederken, sınırlarınız içinde eğitim, sağlık, güvenlik gibi devlet hizmetlerini yok ederek, devlet olarak “intihar” edersiniz. Boş bıraktığınız hizmet alanlarını da, biri gelir doldurur.
Ülkenizin başbakanı, kameralardan kamuoyunun gözünün içine baka baka, “Güvenlik güçlerinin sebep olduğu tek bir sivil ölüm yoktur” dese dahi, savaşın yaşandığı bölgelerdeki insanların tanıklıklarının bu iddiadan hayli farklı bir gerçeklik ortaya koyması, var olan köklü “inandırıcılık”, “güven” krizlerini kangrenleştirir. Vebal de, tüm devletin, tüm bürokrasinin ve onlar üzerinden bölge dışındaki tüm Türkiye vatandaşlarının üzerine kalır.
Doğrudan fonlanan ve manşetleri bu yolla satın alınan gazetelerde, “birkaç haftaya bitecek” diye yazdırabilirsiniz; ama bitmeyince, üç hafta, üç ay, üç yıl, 30 yıl olunca, o manşetlere bir zamanlar inananların öfkesi, gelir bugünün tüm karar alıcılarını bulur.
Askerî harekât gerçekleşen il ve ilçe merkezlerinde, çatışma bölgeleri ve çevrelerinde, en az onbinlerce çocuk okula gidemiyor, gidenlerde doğru düzgün eğitim göremiyor. Bölgenin uğradığı ekonomik zararla, yüzbinlerce çocuğun ailesi krize girmiş durumda. Bölge genelinde milyonlarca çocuk, akranlarının devletin güvenlik birimlerince öldürüldüğü haberleri ile, sivillerin orantısız şiddete maruz kaldığı hikâyeleri, tanıklıklarla büyüyor.
Bu gerçekleri gözardı etmenin bahanesi de, “ama PKK”, “ama terör”…
Örgütler, insanlardan oluşuyor ve şu an olan her şey, nesiller boyunca insanları, devletin karşısında örgütlü ne olsa, ona yakınlaştıracak vahamette.
Türkiye’de “devletin bekasını” koruduğunu sananlar ve devletin bekası kaygısını kendi siyasi hedefleri için kullananlar ne yaptıklarının farkında mı?
“Terör konusu, PKK meselesi, Kürt Sorunu, insan hakları ve demokrasi meseleleri; birbiri ile ilintili ve apayrı da gerçeklikleri olan bu konuları kullanıp da, bu ülkeyi nasıl batırsam” diye Türkiye’nin bir düşmanı oturup düşünse, elinden geleni ardına koymasa, böyle vahim bir manzara yaratamazdı.
Türkiye’de “milliyetçiyim” diyenler önce sorgulamalı bugünü; devletin kendini yok edişini…
Yazarlar
-
Ali BAYRAMOĞLUBir hegemonya diyarı olarak Türkiye… 6.07.2025 Tüm Yazıları
-
Cafer SolgunYapıyorlar, oluyor ve bir şey de olmuyor 6.07.2025 Tüm Yazıları
-
Kemal CANCHP operasyonlarında yeni eşik 6.07.2025 Tüm Yazıları
-
Taha Akyol‘Yargıya güvenin’ 6.07.2025 Tüm Yazıları
-
Fehmi KORUABD Büyükelçisi bir şeyler söylüyor da, ne diyor? 6.07.2025 Tüm Yazıları
-
İlker DEMİRCHP'YE YAPILAN OPERASYONLARA KARŞI NE YAPMALI? 6.07.2025 Tüm Yazıları
-
Mümtazer TÜRKÖNEBahçeli’nin jeopolitik sorumluluğu 4.07.2025 Tüm Yazıları
-
Figen ÇalıkuşuBenimki bir valiz hikayesi… 4.07.2025 Tüm Yazıları
-
Çiğdem TOKERİklim adıyla sınai kirletmenin ticareti 4.07.2025 Tüm Yazıları
-
Eser KARAKAŞYangınlar yeniden başladı, Orman Bakanı ne yapacak ve George Orwell 4.07.2025 Tüm Yazıları
-
İbrahim KirasKafkasya ötesinde kanlı satranç 4.07.2025 Tüm Yazıları
-
İbrahim KahveciŞimşek görmüyor mu? 4.07.2025 Tüm Yazıları
-
Mehmet ALTANBasın Tarihi: “Kürt Sorununda atılacak ‘hayal gibi’ 9 adım…” 4.07.2025 Tüm Yazıları
-
İlhami IŞIKSıcak bir yaz, serin bir sonbahar ve belirsiz bir kış 1.07.2025 Tüm Yazıları
-
Mücahit BİLİCİİnsan yerin yüzüdür 1.07.2025 Tüm Yazıları
-
Akdoğan ÖzkanÜç liderin 12 Gün Savaşı’nda karşılaştırmalı performansı 30.06.2025 Tüm Yazıları
-
Murat BELGEButlan 30.06.2025 Tüm Yazıları
-
Mehmet OcaktanAK Parti, kendi eseri olan bu Türkiye fotoğrafına daha dikkatli bakmalı 30.06.2025 Tüm Yazıları
-
Mehmet Ali ALÇINKAYAToplumsal Muhalefetten Demokratik Topluma: Halkların, İnançların ve Özgürlük Güçlerinin Birleşik Müc 30.06.2025 Tüm Yazıları
-
Mehmet TIRAŞELLİ MİLYAR DOLAR DÜNYADAKİ AÇLIĞI ÇÖZÜYOR… 30.06.2025 Tüm Yazıları
-
Yıldıray OĞURDemek ki “ideolojiler” henüz ölmemiş 30.06.2025 Tüm Yazıları
-
Bekir AĞIRDIRTürkiye, sıcak savaşlara evrilen küresel paylaşım savaşının hem sahnesi hem öznesi 30.06.2025 Tüm Yazıları
-
Ahmet TAŞGETİRENSiyaset ırmağı kirlenirken… 29.06.2025 Tüm Yazıları
-
Mesut YEĞENOrtadoğu ve Kürtler CHP’yi Çağırıyor 29.06.2025 Tüm Yazıları
-
Tanıl BoraAdalet ve Kalkınma Partisi’nin Ön Tarihinden 29.06.2025 Tüm Yazıları
-
Vahap COŞKUNBarışı savunmayayım da ne yapayım! 28.06.2025 Tüm Yazıları
-
İsmet BerkanŞaka değil, Kılıçdaroğlu sahiden gelip CHP’nin başında kalmak istiyor! 28.06.2025 Tüm Yazıları
-
KEMAL GÖKTAŞDemirtaş’a Kobane mahkumiyeti: Gerekçedeki “10 kusurlu hareket” 28.06.2025 Tüm Yazıları
Yorum yazarak yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan yorumlardan Marmara Yerel Haber (marmarayerelhaber.com) hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Yazarın Diğer Yazıları
3.02.2025
29.01.2025
17.01.2025
7.11.2024
6.11.2024
24.10.2024
27.06.2024
7.06.2024
26.05.2024
20.05.2024